Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2003 oraz 2008 w SD Lipnik k. Stargardu Szczecińskiego na glebie lekkiej, kompleksu żytniego dobre-go. Doświadczenie założono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot) w pięciu powtórzeniach. Oceniano plonowanie brzoskwini od-miany ‘Inka’ w zróżnicowanych warunkach wilgotnościowych gleby i nawozo-wych. Czynnikiem I rzędu było nawadnianie (O – obiekty kontrolne, bez nawad-niania, W – nawadnianie podkoronowe) Czynnikiem drugiego rzędu zróżnicowane nawożenie mineralne NPK (0NPK – poletka kontrolne (bez nawożenia), 1 NPK – 150 kg.ha-1 (40+50+60), 2 NPK – 300 kg.ha-1 (80+100+120)). Nawadnianie stosowano na podstawie wskazań tensjometru, gdy potencjał wodny obniżył się do 0,01 MPa. Pomiędzy drzewami utrzymywano murawę, natomiast w rzędach ugór herbicydowy. Stwierdzono wzrost plonów zarówno na obiektach nawadnianych, jak i nawożonych. Średnio pod wpływem nawadniana zebrano o 9,11 kg z drzewa więcej owoców (8,7 t.ha-1, tj. 42%) niż uprawianych w warunkach naturalnych. Plony owoców zależały wysoce istotnie i były wprost proporcjonalnie skorelowane z wysokością dawek nawodnieniowych zastosowanych w okresie od IV do VIII. Efekty plonowania zależały istotnie również od sumarycznej dawki nawadniania i opadów. Przyrost plonu owoców brzoskwini pod wpływem nawożenia wzrósł średnio o 4,05 t.ha-1 (18,4%) na obiektach nawożonych dawką 130 kg NPK.ha-1 oraz 5,5 t.ha-1 (25%) nawożonych ...
Ścisłe doświadczenie laboratoryjne przeprowadzono w roku 2006. Składa-ło się ono z serii badań mających na celu określenie wpływu, jaki wywiera woda poddana obróbce magnetycznej na kiełkowanie i wzrost badanych roślin. Testo-wanymi roślinami były: Kolendra siewna Coriandrum sativum, Szałwia lekarska Salvia officinalis, Fasola zwyczajna Phaseolus vulgaris, Ogórek gruntowy Cucu-mis dativus. Wszystkie etapy doświadczenia zostały przeprowadzone w kiełkow-nikach, gdzie podłożem były dwie warstwy bibuły wolnej od zanieczyszczeń. Po-szczególne rośliny badano według schematu: trzy powtórzenia po 50 nasion dla obiektu kontrolnego oraz dla obiektu, w którym zastosowano wodę poddaną dzia-łaniu pola magnetycznego. Aby uzyskać efekt „namagnetyzowania” wody wyko-rzystano magnetyzer składający się z kilku sekcji. W skład jednej sekcji wchodzi namagnesowany osiowo pierścieniowy magnes z ferrytu baru oraz pierścieniowy stalowy biegun. Generowane przez magnesy strumienie magnetyczne po wniknię-ciu do bieguna zmieniają kierunek z osiowego na promieniowy [www.crylomag. com.pl]. Użyta w doświadczeniu wersja magnetyzera to model bez kołnierza o na-stępujących parametrach: ciśnieniu roboczym 0,6 MPa, średnim przepływie wody 2,25 m3•h-1, wartości indukcji 0,30 T. Efekt magnetycznego uzdatnienia wody uzyskano poprzez jednokrotne przepuszczenie medium przez magnetyzer. Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu wody uzdatnionej magnetycznie na kinetykę kiełkowania i początkowy wzrost wybranych gatunków ro-ślin. Rodzaj zastosowanej wody nie miał istotnego wpływu na procent skiełkowanych nasion, ...
Badania polowe przeprowadzono w latach 2002–2004 na glebie lekkiej, zaliczanej do kompleksu żytniego dobrego. Doświadczenie założono metodą lo-sowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot) w siedmiu powtórze-niach. Pomiędzy drzewami utrzymywano murawę, a w rzędach ugór herbicydowy. Oceniano odmiany ‘Kelleris’ i ‘Łutówka’ uprawianych w zróżnicowanych warun-kach wodnych: kontrola (O) i nawadniane (W) oraz nawozowych: 0NPK, 1NPK – 130kg N.ha-1 (40+ 30+60), 2NPK – 260 kg N.ha-1 (80+60+120). Nawadnianie stosowano według wskazań tensiometru, gdy potencjał wodny gleby obniżył się poniżej 0,01 MPa. Do nawadniania użyto zraszacze typu ‘Hadar’ o zasięgu r = 1m, na każde drzewo przypadał jeden zraszacz. W zależności od sumy opadów atmosferycznych, w poszczególnych latach badań zastosowano od 27,5 do 61,3 mm wody. W pracy badano wpływ dawek nawodnieniowych i opadów w okresie wegetacji na zawartość N, P, K, Ca, Mg, cukrów, witaminy C i zawartości suchej masy owoców wiśni. Oceniane odmiany charakteryzowały się podobnymi możli-wościami plonotwórczymi. Nawadnianie istotnie zwiększyło plony o 1,96 t.ha-1 (36,5%). Najwyższe plony wiśni (6,78 t.ha-1) zebrano z obiektów nawożonych najwyższą dawką 260 kg N.ha-1. Rezultaty badań wykazały, że w trzyletnim okresie prowadzenia doświadczenia wystąpiła w nawadnianych owocach obniżka zawartości N, P, Mg, cukru, witaminy C w porównaniu do jego zawartości w ...
W latach 2003–2006 w RSD Lipnik k. Stargardu Szczecińskiego przepro-wadzono doświadczenie polowe na glebie lekkiej kompleksu żytniego dobrego. Doświadczenie założono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot) w siedmiu powtórzeniach. Pomiędzy drzewami utrzymywano mu-rawę, a w rzędach ugór herbicydowy. Badano wpływ nawadniania oraz nawożenia mineralnego na plonowanie dwóch odmian śliw Amersis i Cacańska Rana. Czyn-nikiem I rzędu było nawadnianie (O – poletka kontrolne, bez nawadniania, W – poletka nawadniane), czynnikiem II rzędu nawożenie mineralne 0NPK, 1NPK – 130kg . NPK. ha-1 (40+30+60), 2NPK – 260kg . NPK. ha-1 (80+60+120). Nawadnianie stosowano według wskazań tensjometru, gdy potencjał wodny gleby obniżył się poniżej 0,01 MPa. Do nawadniania użyto zraszacze typu ‘Hadar’ o za-sięgu r = 2m. W zależności od sumy opadów atmosferycznych, w poszczególnych latach badań zastosowano od 21,0 do 37,9 mm. Plonotwórcze możliwości śliwy w istotny sposób zależały od ocenianych czynników doświadczenia: nawadniania i nawożenia, a także były zróżnicowane w poszczególnych latach badań. Średnio pod wpływem nawadniania plony wzrosły o 19,2%. Największe przyrosty plonu śliwy (36,1%) dzięki nawadnianiu stwierdzono w 2006 r., a najmniejsze (8,2%) w 2005 r. Oceniając plony zebrane z nawożonych drzew, większe efekty produk-cyjne stwierdzono na obiektach nawożonych wyższą dawką 2NPK (260 ...
W pracy przedstawiono wyniki badań uzyskanych w doświadczeniach po-lowych, przeprowadzonych w latach 2002-2003. Oceniono w nich wpływ nawad-niania podkoronowego i nawożenia mineralnego na plonowanie wiśni oraz zawar-tość niektórych makro- i mikroelementów w glebie. Lata, w których prowadzono badania były zróżnicowane pod względem warunków opadowo-termicznych. Sezon wegetacyjny w 2002 roku charakteryzował się umiarkowaną sumą opadów oraz temperaturą powietrza, natomiast rok 2003 był wyraźnie suchy i ciepły. W latach badań plony owoców zwiększyły się pod wpływem nawadniania, średnio o 2,5 kg w przeliczeniu na jedno drzewo. Podobnie zastosowane nawożenie zwiększyło plony owoców wiśni, a największy wpływ miało nawożenie na poziomie 1NPK. Pod wpływem wyższej dawki nawożenia 2NPK, plon owoców już nie wzrastał. Zastosowane zabiegi agrotechniczne modyfikowały właściwości chemiczne gleby lekkiej. W największym stopniu dotyczyło to zawartości azotu w warstwie ornej i podornej. ...
W środowiskach o znacznym zasoleniu występują halofity, które są narażone nie tylko na stres związany z zasoleniem ale również na stres związany z niedoborem tlenu.Stopniowe narastanie tego problemu na terenach użytkowanych rolniczo, wpływa na ukierunkowanie badań naukowych, mających na celu dobór roślin uprawnych o dużej tolerancji względem gleb słonych, w tym również nawadnia-nych. Celem, przeprowadzonych w latach 2008-2009 doświadczeń, był dobór ga-tunków roślin do fitoremediacji gleb nawadnianych i nawożonych przez wiele lat. Z przeprowadzonych doświadczeń wynika, że spośród wskaźników wzrostu i rozwoju roślin, do oceny ich przydatności do rekultywacji gleb zasolonych, najbardziej nadawały się indeks azotowy i zazielenienia, w mniejszym zakresie wysokość roślin.Zaobserwowano interakcję między nawożeniem a gatunkiem na kształto-wanie się świeżej i suchej masy roślin. Dotyczyło to głównie świeżej i suchej masy części nadziemnej natomiast w przypadku korzeni, jedynie ich świeżej masy. Biorąc pod uwagę zasolenie podłoża i wzrost badanych roślin największą odporność na zasolenie wykazała gorczyca biała, kukurydza a najmniej odpornym gatunkiem okazał się łubin żółty. Dowodzi tego obniżenie zasolenia, koncentracja wapnia, potasu i fosforu, w glebie poddanej wieloletniemu nawadnianiu i nawożeniu azotem i potasem w porównaniu do obiektów kontrolnych (be nawożenia).Przeprowadzone doświadczeniu wykazały, że najodpowiedniejszym gatun-kiem do fitoremediacji gleb z wieloletnim nawadnianiem i nawożeniem mogłyby być gorczyca ...
Celem pracy była ocena wpływu mikrozraszania i nawożenia azotowo-potasowego na aktywność fotosyntetyczną i jakość plonów dwóch odmian wiśni.Badania przeprowadzone w latach 2008-2009 (w dziesiątym roku po posa-dzeniu), na drzewach wiśni odmian ‘Łutówka' i ‘Kelleris'. Doświadczenie założono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot), w siedmiu powtórzeniach. Drzewa uprawiano w rozstawie: 4 x 2 m.Zastosowanie nawadniania oraz nawożenia azotem i potasem wpływało na przebieg procesów fizjologicznych. Drzewa nawadniane intensywniej asymilowały dwutlenek węgla i transpirowały wodę. Nie wywarło natomiast wpływu na stężenie CO2 w aparatach szparkowych. Nawadnianie przyczyniło się do zmniejszenia wartości indeksu azotowego oraz zazielenienia liści, na każdej wysokości korony drzewa. Wzrost poziomu nawożenia N i K zwiększał wartość obu wskaźników.Istotnie większą sprawność aparatu fotosyntetycznego liści stwierdzono w odmianie ‘Kelleris'.Pod wpływem nawadniania przyrost plonu owoców średnio z obu odmian wyniósł 10,3%. Spośród odmian większym plonowaniem wykazała się ‘Kelleris', chociaż różnica w plonach nie była duża. Zastosowanie dodatkowego nawożenia azotowo-potasowego w dawce 160 kg×ha-1 zwiększyło plon owoców, w porównaniu do obiektu kontrolnego o 12,5%.Nie stwierdzono istotnego wpływu ocenianych czynników doświadczalnych na masę 100 owoców wiśni. Spośród badanych czynników, zastosowanie nawożenia azotem i potasem w łącznej dawce 160 kg×ha-1, zwiększyło w owocach zawartość azotu, fosforu, potasu i cynku. Poprawa uwilgotnienia gleby zmniejszyła ...
Doświadczenie polowe wykonano w latach 2007-2009 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej w Lipniku koło Stargardu Szczecińskiego, na glebie brunatnej kwaśnej, kompleksu żytniego dobrego. Gleba ta w warstwie ornej zawierała 8.2 g kg C-organicznego, wykazywała odczyn słabo kwaśny, posiadała małą zawartość przyswajalnych form P (30,1 mg kg-1) i K (45 mg kg -1). W okresie wegetacji po-ziom wody gruntowej utrzymywał się poniżej 3,0 m. Celem badań było porównanie możliwości plonotwórczych kukurydzy i dwóch mieszańców sorgo cukrowego uprawianych w warunkach zróżnicowanego uwilgotnienia gleby lekkiej. Na poletka nie nawadniane i nawadnianych kroplowo uprawiano sorgo cukrowe (odmiany Sucrosorgo-506 i Rona-1) oraz ku-kurydzę (odmiana Oldham o liczbie FAO-250) która była gatunkiem porównywa-nym. Terminy i dawki nawodnieniowe określano na podstawie wskazań tensjome-trów glebowych. Nawadnianie rozpoczynano przy spadku potencjału wody w glebie poniżej 0,03 MPa. Do nawadniania użyto linii kroplującej o wydatku 2,4 l h-1 wody i rozstawie emiterów co 30 cm. Sumaryczne dawki wody zależały od rozkładu i wielkości opadów i wynosiły: 2007 r.- 40 mm, 2008 r. - 150 mm, 2009 r.- 110 mm. Obsada roślin dla kukurydzy wynosiła 111 000 szt. ha-1 (60 x 15 cm) natomiast dla sorgo 222 000 szt. ha-1 (30 x 15 cm). Plon suchej masy pędów Sucrosorga-506 był istotnie wyższy ...
Obecnie obserwujemy w naszym kraju wyraźny wzrost poziomu agrotech-niki. Coraz większą wagę przywiązuje się do jakości stosowanej wody, jak też do materiału siewnego o wysokiej jakości, od którego wymaga się, aby odznaczał się jak najwyższą energią i zdolnością kiełkowania. Duże zainteresowanie wzbudzają mało jak dotychczas doceniane, tzw. pro-ekologiczne czynniki poprawiające wartość siewną nasion, takie jak promieniowanie jonizujące, pole magnetyczne i elektryczne. Szczególną uwagę przyciąga metoda wykorzystania pola magnetycznego w obróbce wody stosowanej do nawodnień. Wbrew pozorom jest to sposób mało kłopotliwy, jak i niewymagający dużych nakładów pieniężnych.Celem pracy było określenie wpływu magnetycznej aktywacji wody na dy-namikę kiełkowania i początkowy wzrost wybranych gatunków ziół.Doświadczenie laboratoryjne dwuczynnikowe przeprowadzono w latach 2008-2009. Składało się ono z kilku serii pomiarów, które miały na celu ocenić wpływ stosowania uzdatnionej magnetycznie wody na wartość siewną nasion oraz dynamikę wzrostu siewek wybranych gatunków ziół. Wyniki badań potwierdziły zróżnicowaną reakcję materiału siewnego oce-nianych gatunków ziół, na zastosowany rodzaj wody. W pierwszych dniach badań stwierdzono wyższy procent kiełkujących nasion na obiektach z wodą magnety-zowaną. Większa była zarówno energia, jak i zdolność kiełkowania nasion u prawie wszystkich badanych ziół w obiektach z wodą magnetyzowaną, w porównaniu do obiektów kontrolnych (woda wodociągowa). W doświadczeniu oceniano również dynamikę wzrostu siewek roślin. ...
W latach 2003–2005 założone zostały trzy dwuczynnikowe doświadczenia polowe, w których mierzono aktywność fotosyntetyczną liści trzech gatunków drzew pestkowych (wiśnia, brzoskwinia, śliwa) uprawianych w Stacji Doświad-czalnej w Lipniku k. Stargardu Szczecińskiego, na glebie zaliczanej do IV b klasy bonitacyjnej, kompleksu żytniego dobrego, a pod względem uprawy do gleb lek-kich o małej retencji wody użytecznej. Wszystkie doświadczenia zostały założone na drzewach w czwartym roku po posadzeniu. Doświadczenie założono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot) w siedmiu powtó-rzeniach z wiśnią, w pięciu powtórzeniach z brzoskwinią i czterech powtórze-niach ze śliwą. Pomiędzy drzewami utrzymywano murawę, natomiast w rzędach ugór herbicydowy. Drzewa uprawiano w zróżnicowanych warunkach wodnych: O – kontrola (bez nawadniania); W – obiekty nawadniane oraz nawozowych: w uprawie wiśni i śliwy zastosowano następujące kombinacje nawozowe: 0 NPK - kontrola (bez nawożenia), 1 NPK – 130 kg NPK•ha-1, 2 NPK – 260 kg NPK•ha-1; natomiast w uprawie brzoskwini: 0 NPK - kontrola (bez nawożenia), 1 NPK – 150 kg NPK•ha-1, 2 NPK – 300 kg NPK•ha-1. Pomiary fotosyntezy wykonano w ujęciu dynamicznym na dobrze wykształconych liściach jednorocznych pędów, jedynie na skrajnych obiektach nawozowych. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że aktywność fotosynte-tyczna liści wiśni, brzoskwini ...
Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2003 i 2005 w Stacji Do-świadczalnej Lipnik k/Stargardu Szczecińskiego, na glebie brunatnej kwaśnej. Gleba ta zaliczana jest do IVb klasy bonitacyjnej, kompleksu żytniego dobrego, a pod względem uprawy do gleb lekkich o małej retencji wody użytecznej. Oceniano wykorzystanie wody przez wiśnię odm. 'Łutówka' uprawianą w zróżnicowanych warunkach wodnych i nawozowych. Doświadczenie założono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot), w siedmiu powtó-rzeniach. Przeprowadzono je na drzewach w czwartym roku po posadzeniu, wcho-dzących w trzeci rok owocowania. Między drzewami utrzymywano murawę, a w rzędach drzew - ugór herbicydowy. Czynnikiem I było nawadnianie podkoronowe (minizraszanie): O-kontrola (bez nawadniania); W-obiekty nawadniane, gdy potencjał wodny gleby obniżył się poniżej 0,01 MPa. Do nawadniania zastosowano system podkoronowy, w którym woda rozprowadzana była za pomocą minizraszaczy typu Hadar o zasięgu zraszania r-1m. Czynnikiem II było nawożenie mineralne, 0 NPK - kontrola (bez nawożenia), 2 NPK - 260 kg NPK•ha-1 (80+60+120). Nawozy azotowe stosowano wczesną wiosną, przed ruszeniem wegetacji, natomiast fosforowe i potasowe jesienią zgodnie z zaleceniami agrotechnicznymi. Na podstawie ilorazu intensywności fotosyntezy do transpiracji wyznaczono fotosyntetyczny współczynnik wykorzystania wody (WUE) i chwilowy fotosyntetyczny współczynnik wykorzystania wody (WUEI). Na wzrost aktywności fotosyntetycznej, transpiracji oraz przewodność szparkową miały wpływ oba zastosowane zabiegi ...
W eksperymencie przeprowadzonym w latach 2003 i 2005 w Stacji Do-świadczalnej Lipnik, na glebie brunatnej kwaśnej, zaliczanej do IVb klasy bonita-cyjnej, kompleksu żytniego dobrego, a pod względem uprawy do gleb lekkich o małej retencji wody użytecznej, oceniano wykorzystanie wody przez śliwy odm. ‘Čacanska Rana' uprawianej w różnych warunkach wodnych i nawozowych. Do-świadczenie przeprowadzono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot), w czterech powtórzeniach, na drzewach w czwartym roku po posadzeniu, wchodzących w trzeci rok owocowania. Między drzewami utrzy-mywano murawę, a w rzędach drzew - ugór herbicydowy. Pierwszym czynnikiem było nawadnianie podkoronowe: O - kontrola (bez nawadniania), W - nawadnianie za pomocą minizraszaczy typu Hadar, gdy potencjał wodny gleby obniżył się poniżej - 0,01 MPa. Czynnikiem drugim było nawożenie mineralne: 0 NPK - kontrola (bez nawożenia), 2 NPK - 260 kg NPK•ha-1 (80+60+120). Nawozy azotowe stosowano wczesną wiosną, przed ruszeniem wegetacji, natomiast fosforowe i po-tasowe jesienią zgodnie z zaleceniami agrotechnicznymi. Na podstawie ilorazu in-tensywności fotosyntezy do transpiracji wyznaczono fotosyntetyczny współczynnik wykorzystania wody (WUE) i chwilowy fotosyntetyczny współczynnik wykorzy-stania wody (WUEI). Czynniki zastosowane w doświadczeniu - nawadnianie uzupełniające i na-wożenie mineralne różnicowały wartości badanych cech. Oba badane współczynniki (WUE i WUEI) zależały od warunków meteorologicznych, jak i zabiegów agrotechnicznych (nawadnianie, nawożenie) ...
Doświadczenie polowe wykonano w SD w Lipkach, w latach 2005–2008 na 7, 8, 9 i 10-letnich krzewach borówki wysokiej uprawianej na glebie brunatnej kwaśnej, kompleksu żytniego dobrego. Przed posadzeniem krzewów, w celu zwiększenia zawartości masy organicznej w glebie, wzdłuż rzędów o szerokości 1 m ułożono 10 cm warstwę trocin z drzew iglastych i wymieszano ją z taką samą warstwą gleby. W warunkach nawadnianych i bez nawadniania oceniano dwie odmiany borówki wysokiej ’Spartan’ i ‘Patriot’. Krzewy nawadniano linią kroplującą o rozstawie emiterów co 30 cm i wydajności 2,4 l h-1. Potrzebę nawadniania ustalano na podstawie wskazań tensjometrów. Rośliny nawadniano przy sile ssącej gleby powyżej 0,01 MPa. W każdym roku krzewy nawożono 60 kg N ha-1 w postaci siarczanu amonu, natomiast dawki nawozów P i K stosowano w zależ-ności od zawartości tych składników w glebie. Sumaryczne dawki wody do na-wadniania zależały od rozkładu i wielkości opadów i wynosiły: 2005 r. – 128 mm, 2006 r. – 300 mm, 2007 r. – 40 mm, 2008 r. – 200 mm. Borówka wysoka odmia-ny ‘Spartan’ była bardziej plenna (9,62 t ha-1 ) niż ‘Patriot’ (8,3 t ha-2 ). Wyniku nawadniania średni plony odmiany ‘Patriot’ wzrósł o 8,36 t ha –1, natomiast ‘Spartan’ o ...
Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu nawadniania kro-plowego na plonowanie dyni zwyczajnej odmiany ‘Danka' uprawianej w Lipniku koło Stargardu Szczecińskiego i Kruszynie Krajeńskim koło Bydgoszczy. Do-świadczenia polowe przeprowadzono w latach 2005-2006, na glebie kompleksu żytniego słabego (V klasa bonitacyjna) - w Kruszynie Krajeńskim, a w Lipniku - na glebie kompleksu żytniego dobrego (IVb klasa bonitacyjna). Eksperymenty po-lowe założono jako jednoczynnikowe, gdzie czynnikiem stanowiącym źródło zmienności było nawadnianie kroplowe zastosowane w dwóch wariantach (obiekty kontrolne, obiekty nawadniane kroplowo). Nawadnianie kroplowe przeprowa-dzano na podstawie wskazań tensjometrów glebowych (-0,04 MPa). Nawadnianie kroplowe - tak w Lipniku jak i w Kruszynie Krajeńskim - istotnie zwiększyło plon handlowy owoców dyni zwyczajnej ‘Danka'. Wyższe przyrosty plonów pod wpływem nawadniania stwierdzono w Kruszynie Krajeńskim. Wydaje się to być połączone bezpośrednio z warunkami pluwio-termicznymi występującymi na obiektach badawczych. Średni plon handlowy owoców dyni zwyczajnej uzyskany w Lipniku był wyższy od otrzymanego w Kruszynie Krajeńskim. Wyższe masy pojedynczych owoców stwierdzono również w Lipniku, natomiast większą liczbą owoców charakteryzowały się - niezależnie od wariantu wodnego doświadczenia - rośliny uprawiane w Kruszynie Krajeńskim.
...
