Szacowana a rzeczywista ilość odpadów komunalnych zbieranych w gminach wiejskich

Jednym z głównych priorytetów polityki ekologicznej państwa jest gospodarka odpadami. W tym celu, w 2001 r. weszła w życie ustawa o odpadach, która określa zasady postępowania z odpadami w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju. Zgodnie z ustawą, na każdym szczeblu administracji państwowej zostały opracowane plany gospodarki odpadami. W planach tych dokonano podziału odpadów na 2 zasadnicze grupy: odpady powstające w sektorze komunalnym i sektorze gospodarczym. W referacie dokonano analizy ilościowej odpadów komunalnych, porównując ilości oszacowane na podstawie wskaźników generowania strumieni odpadów z rzeczywistą ilością odpadów zebranych w 5 gminach wiejskich województwa małopolskiego. Przeprowadzona analiza wykazała, że oszacowane ilości odpadów wahały się od 812,5 do 1614,3 Mg∙rok-1, natomiast ilości odpadów zebranych od 180,5 do 580,8 Mg∙rok-1. Różnica pomiędzy ilością szacunkową a rzeczywistą wyniosła średnio w tych gminach 986,2 Mg∙rok-1. Podobne rozbieżności zaobserwowano analizując jednostkową ilość odpadów odniesioną do 1 mieszkańca. Obliczona na podstawie wskaźników wynosiła 223,59 kg∙M-1∙rok-1, co w porównaniu z ilością odpadów zebranych, wynoszącą od 31,00 do 84,46 kg∙M-1∙rok-1, dawało różnicę kształtującą się średnio na poziomie 165,85 kg∙M-1∙rok-1. Stwierdzono również, że w stosunku do ilości odpadów oszacowanych do wytworzenia, od mieszkańców odebrano zaledwie ok. 26%. Dysproporcja pomiędzy wartościami szacunkowymi a ...

Analiza rynku nieruchomości na byłych obszarach wiejskich na przykładzie aglomeracji krakowskiej

Aglomeracja krakowska to obszar zajmujący powierzchnię ponad 4 tys. km2. Składa się na niego 51 gmin zamieszkiwanych przez blisko 1,5 miliona osób. Jego ośrodkiem centralnym jest Kraków. Strefa zewnętrzna składa się ze strefy podmiejskiej oraz zewnętrznej strefy otaczającej.Pierwsza z nich to 12 gmin bezpośrednio graniczących z miastem woje-wódzkim. Stanowi ona tak zwaną „sypialnię Krakowa". Znaczny procent jej popu-lacji to migranci wahadłowi, uczący się i pracujący w mieście. Zaznaczyć należy, że zbiorowość zamieszkująca te tereny, to nie tylko ludność rdzenna. Wielu miesz-kańców to ludność napływowa, a właściciele tutejszych nieruchomości nabywają je ze względu na sąsiedztwo Krakowa. Mają oni możliwość posiadania własnego domu poza ośrodkiem miejskim i jednoczesną sposobność szybkiego dojazdu do niego. Spowodowało to niebywale gwałtowny rozwój rynku nieruchomość w gmi-nach ościennych. Publikacja ta ma na celu ukazać preferencje nabywców nieruchomości na rynku, na terenach wcześniej użytkowanych rolniczo we wspomnianej strefie aglomeracji w ciągu ostatnich lat.     ...

Struktura wewnętrzna zagospodarowania infrastrukturalnego w gminach wiejskich województwa małopolskiego

Odpowiedni poziom zagospodarowania infrastrukturalnego określonego obszaru może warunkować jego rozwój, a także stymulować wzrost przedsięwzięć gospodarczych. Podstawowym celem opracowania jest ocena struktury wewnętrznej wyposażenia infrastrukturalnego obszarów wiejskich (gmin) województwa ma-łopolskiego oraz analiza jego przestrzennego zróżnicowania. Przyjęta metodyka pozwoliła określić stopień proporcjonalności gmin według wyposażenia infrastruk-turalnego. Dzięki temu wskazano elementy (urządzenia) infrastruktury, których rozwój dominuje nad pozostałymi. W opracowaniu wyszczególniono gminy wiej-skie o najbardziej i najmniej zrównoważonej strukturze wyposażenia infrastruktu-ralnego. Badaniami objęto wybrane gminy wiejskie województwa małopolskiego (125 gmin). Do analizowanych inwestycji infrastruktury technicznej wybrano: sieć kanalizacyjną, wodociągową, oraz gazową.     ...

Analiza rynku nieruchomości rolnych na przykładzie wiejskich gmin powiatu krakowskiego

Segmentem rynku nieruchomości, który zajmuje czołowe miejsce pod względem aktywności na terenie powiatu krakowskiego, jest rynek nieruchomości rolnych. W segmencie tym działają dwie grupy inwestorów. Grupa pierwsza to inwestorzy nabywający grunty w celu prowadzenia działalności rolniczej oraz grupa druga obejmująca inwestorów, którzy w stosunkowo tanich gruntach rolnych upatrują lokatę kapitału. Różne cele inwestorów powodują często ogromne i właściwie nie dające się wyjaśnić różnice w cenach. Wobec tego, analizując ryneknieruchomości gruntowych o tym właśnie charakterze, należy wyselekcjonować te transakcje, które dotyczą nabywania gruntów w celach nie związanych z działalnością rolną. W niniejszym artykule przedstawiono analizę gruntów rolnych nabywanych przez pierwszą grupę inwestorów, gruntów które są przeznaczone w planach zagospodarowania przestrzennego pod uprawy polowe z całkowitym zakazem zabudowy oraz tak też użytkowane. ...

DRUGIE DOMY W STRUKTURZE FUNKCJONALNO PRZESTRZENNEJ PODLASKIEJ WSI NA PRZYKŁADZIE WYBRANYCH GMIN POWIATU HAJNOWSKIEGO

W ostatnich latach w Polsce obserwuje się wyraźny trend przekształcania zabudowy wiejskiej na domy letniskowe, nazywane drugimi domami. Drugie domy to domy lokalizowane na obszarach wiejskich. Są one wykorzystywane przede wszystkim w celach rekreacyjnych, głównie przez właścicieli i ich rodziny (Kowalczyk 1994). Powstawanie tego typu zabudowy jest wynikiem przekształceń funkcji obszarów wiejskich, zwłaszcza tam, gdzie zasoby przyrody nie są już wykorzystywane do celów rolniczych, lecz turystyczno- rekreacyjnych (Halfacree i Boyle 1998). Posiadanie drugiego domu jest wynikiem przemian społecznych związanych ze wzrostem zamożności społeczeństwa, zwiększeniem czasu wolnego i potrzebą wypoczynku na terenach atrakcyjnych przyrodniczo (Liszewski 1987, Liszewski 1991, Krysiak 2009). Rozwój drugich domów podnosi atrakcyjność terenów wiejskich, co przyciąga nowych mieszkańców zapobiegając depopulacji regionu, i podnosząc wpływy do lokalnego budżetu (Hidle i in. 2010, Adamiak 2012).W pracy przedstawiono wstępne wyniki badań wpływu drugich domów na różne aspekty funkcjonowania obszarów wiejskich w trzech wybranych gminach powiatu Hajnowskiego. Szczególną uwagę zwrócono na lokalizację drugich domów i ich powiązań z istniejącą zabudową podlaskiej wsi. Badania wykazały, że lokalizacja drugich domów w dużej mierze jest uzależniona od występowania walorów przyrodniczych. Właścicielami drugich domów są głównie spadkobiercy (60%) poprzednich właścicieli, dla tego większość (89%) drugich domów to stare budynki wiejskie, zlokalizowane w miejscu istniejących wcześniej ...

SUBURBANIZACJA A MOŻLIWOŚCI ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU PRZESTRZENNEGO WYBRANYCH GMIN WIEJSKICH POZNAŃSKIEGO OBSZARU METROPOLITALNEGO

Celem pracy jest ocena polityki przestrzennej gmin wiejskich poddanych presji suburbanizacji związanej z położeniem w sąsiedztwie Poznania - ośrodka wojewódzkiego, będącego jednocześnie rdzeniem Poznańskiego Obszaru Metropolitalnego i Miejskiego Obszaru Funkcjonalnego Poznania.Analizę wykonano dla dwóch jednostek samorządu terytorialnego, dla których w pierwszym etapie określono najwyższą intensywność procesu suburbanizacji, tj. Dopiewa i Komornik.W analizowanym dziesięcioleciu 2005-2014 liczba ludności zwiększyła się w gminie Komorniki z 13992 do 24433, czyli o 75%, a w gminie Dopiewo z 13460 do 22447, czyli o 67%. Z kolei średnie saldo migracji w Komornikach wyniosło 52 a w Dopiewie 55 osób na 1000 mieszkańców. Szczegółowe analizy wykazały, iż gminie Komorniki realizacja polityki przestrzennej oparta została o tworzenie planów miejscowych, natomiast w gminie Dopiewo wciąż głównym narzędziem są decyzje administracyjne, a pokrycie planistyczne wynosi zaledwie 11%. Na podstawie przeprowadzonych analiz chłonności demograficznej można stwierdzić ponadto, że gmina Komorniki (w kontekście prognozy demograficznej) przeznacza tereny pod nową zabudowę mieszkaniową w sposób bardziej zrównoważony. Przeprowadzone analizy powinny stać się przyczynkiem do weryfikacji polityki przestrzennej analizowanych gmin. ...