Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2003 oraz 2008 w SD Lipnik k. Stargardu Szczecińskiego na glebie lekkiej, kompleksu żytniego dobre-go. Doświadczenie założono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot) w pięciu powtórzeniach. Oceniano plonowanie brzoskwini od-miany ‘Inka’ w zróżnicowanych warunkach wilgotnościowych gleby i nawozo-wych. Czynnikiem I rzędu było nawadnianie (O – obiekty kontrolne, bez nawad-niania, W – nawadnianie podkoronowe) Czynnikiem drugiego rzędu zróżnicowane nawożenie mineralne NPK (0NPK – poletka kontrolne (bez nawożenia), 1 NPK – 150 kg.ha-1 (40+50+60), 2 NPK – 300 kg.ha-1 (80+100+120)). Nawadnianie stosowano na podstawie wskazań tensjometru, gdy potencjał wodny obniżył się do 0,01 MPa. Pomiędzy drzewami utrzymywano murawę, natomiast w rzędach ugór herbicydowy. Stwierdzono wzrost plonów zarówno na obiektach nawadnianych, jak i nawożonych. Średnio pod wpływem nawadniana zebrano o 9,11 kg z drzewa więcej owoców (8,7 t.ha-1, tj. 42%) niż uprawianych w warunkach naturalnych. Plony owoców zależały wysoce istotnie i były wprost proporcjonalnie skorelowane z wysokością dawek nawodnieniowych zastosowanych w okresie od IV do VIII. Efekty plonowania zależały istotnie również od sumarycznej dawki nawadniania i opadów. Przyrost plonu owoców brzoskwini pod wpływem nawożenia wzrósł średnio o 4,05 t.ha-1 (18,4%) na obiektach nawożonych dawką 130 kg NPK.ha-1 oraz 5,5 t.ha-1 (25%) nawożonych ...
Doświadczenie polowe prowadzono w SD Lipnik należącej do Akademii Rolniczej w Szczecinie. Borówkę wysoką odmiany ‘Patriot’ uprawiano w latach 2000–2008 na glebie brunatnej kwaśnej, kompleksu żytniego dobrego, zaliczanej do klasy bonitacyjnej IVb. Gleba charakteryzowała się małą zawartością przyswa-jalnych form fosforu i potasu oraz słabo kwaśnym odczynem gleby. Borówkę wy-soką uprawiano w zróżnicowanych warunkach wodnych: O – obiekty kontrolne (bez nawadniania), W – obiekty nawadniane. Krzewy nawadniano linią kroplują-cą o wydajności 2,4 l.h-1, utrzymując wilgotność gleby na poziomie 0,01 MPa, na podstawie wskazanej tensometrów. Oceniano możliwości plonotwórcze dwu- do dziesięcioletnich krzewów uprawianych w zróżnicowanych warunkach wodnych, a także wpływ opadów i dawek nawodnieniowych w okresie wegetacji na plon borówki wysokiej. Średni plon jagód zebranych w doświadczeniu wyniósł 7,61 t.ha-1 (tab. 3). Plon owoców z poletek kontrolnych (bez nawadniania) kształtował się na pozio-mie 4,92 t.ha-1, przyjmując dość szeroki zakres zbiorów od 1,67 do 13,0 t.ha-1 w poszczególnych latach. Okazało się, że nawadnianie plantacji borówki wyso-kiej było niezbędnym zabiegiem agrotechnicznym dla zapewnienia właściwych warunków wilgotnościowych gleby, a ilość dostarczonej wody w czerwcu i lipcu była skorelowana z przebiegiem opadów w tych miesiącach. Dzięki nawadnianiu zanotowano istotny wzrost plonu owoców wynoszący 5,38 t.ha-1 (109,2% w po-równaniu do ...
Badania polowe przeprowadzono w latach 2002–2004 na glebie lekkiej, zaliczanej do kompleksu żytniego dobrego. Doświadczenie założono metodą lo-sowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot) w siedmiu powtórze-niach. Pomiędzy drzewami utrzymywano murawę, a w rzędach ugór herbicydowy. Oceniano odmiany ‘Kelleris’ i ‘Łutówka’ uprawianych w zróżnicowanych warun-kach wodnych: kontrola (O) i nawadniane (W) oraz nawozowych: 0NPK, 1NPK – 130kg N.ha-1 (40+ 30+60), 2NPK – 260 kg N.ha-1 (80+60+120). Nawadnianie stosowano według wskazań tensiometru, gdy potencjał wodny gleby obniżył się poniżej 0,01 MPa. Do nawadniania użyto zraszacze typu ‘Hadar’ o zasięgu r = 1m, na każde drzewo przypadał jeden zraszacz. W zależności od sumy opadów atmosferycznych, w poszczególnych latach badań zastosowano od 27,5 do 61,3 mm wody. W pracy badano wpływ dawek nawodnieniowych i opadów w okresie wegetacji na zawartość N, P, K, Ca, Mg, cukrów, witaminy C i zawartości suchej masy owoców wiśni. Oceniane odmiany charakteryzowały się podobnymi możli-wościami plonotwórczymi. Nawadnianie istotnie zwiększyło plony o 1,96 t.ha-1 (36,5%). Najwyższe plony wiśni (6,78 t.ha-1) zebrano z obiektów nawożonych najwyższą dawką 260 kg N.ha-1. Rezultaty badań wykazały, że w trzyletnim okresie prowadzenia doświadczenia wystąpiła w nawadnianych owocach obniżka zawartości N, P, Mg, cukru, witaminy C w porównaniu do jego zawartości w ...
Celem badań prowadzonych w gospodarstwie specjalizującym się w chowie bydła mięsnego rasy Limousin w latach 2008-2012 była ocena 6 mieszanek do renowacji pastwisk położonych na glebach V i VI klasy bonitacyjnej w warunkach zróżnicowanego nawożenia azotem. Najważniejszym czynnikiem weryfikującym ich przydatność okazała się stabilność botaniczna i odporność na zachwaszczenie zbiorowisk roślinnych przez nie wykreowanych. Cechy te gwarantowały mieszanki wielogatunkowe z kupkówką pospolitą, natomiast całkowicie zawodna okazała się mieszanka z dominacją kostrzewy trzcinowej. Kupkówka pospolita była najbardziej dynamicznym gatunkiem zbiorowisk pastwiskowych zwiększającym swój udział w kolejnych latach użytkowania, skutecznie ograniczając ich zachwaszczenie. Cennym składnikiem mieszanek okazała się również życica trwała utrzymująca się w znacznych ilościach przez 4. lata. Jej znaczny udział w mieszankach bez kupkówki okazał się jednak zdecydowanie mniej konkurencyjny w stosunku do rozwijających się chwastów dwuliściennych. Ilość kupkówki pospolitej także negatywnie wpływała na rozwój życicy trwałej, zwłaszcza przy wyższym poziomie nawożenia azotem. Dawka 120 kg azotu stosowana łącznie z fosforem i potasem istotnie podnosiła plonowanie zbiorowisk i ograniczała zachwaszczenie roślinami dwuliściennymi. Okazała się zatem w warunkach gleb lekkich gospodarczo w pełni uzasadniona. ...
