Wpływ podbudów drogowo-cementowych na odczyn gleb siedliska lasu mieszanego świeżego

Cementy zawierają obok klinkieru portlandzkiego inne, nieklinkierowe składniki mineralne, głównie odpady przemysłowe. Źródłem zanieczyszczeń chemicznych spoiw cementowych mogą być surowce oraz paliwo zastępcze (np. odpady przemysłowe i komunalne) stosowane w piecach do wypału klinkieru. Ogólnym celem projektu badawczego było określenie wpływu cementowo-gruntowych podbudów drogowych na przydrożną strefę ekotonową w lesie mieszanym świeżym (LMśw). Do badań wytypowano pięć rodzajów cementu o różnym udziale popiołów lotnych i żużla wielkopiecowego. Proces wymywania z cementogruntów związków chemicznych określony został dwukierunkowo, tzn. na podstawie badań laboratoryjnych oraz badań terenowych. W celu określenia wpływu cementogruntów na kształtowanie się odczynu gleb stref ekotonowych analizowano odczyn eluatów z piasku i cementów oraz stwardniałych cementogruntów. Określano również odczyn ściółki i próbek glebowych pobranych z trzech głębokości. Monitoringiem objęto także aparat asymilacyjny drzew i runo leśne. Próby gleb do badań chemicznych i bioindykacyjnych pobierano z dwóch transektów wyznaczonych równolegle do osi każdego z pięciu odcinków doświadczalnych i odcinka kontrolnego.W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że odczyn eluatów z wszystkich analizowanych cementów był silnie alkaliczny. Eluaty z cementogruntów zawierających cementy portlandzkie bez dodatków miały pH powyżej 10,0; odczyn kompozytów z cementami wieloskładnikowymi, zawierającymi odpady przemysłowe był nieco mniej alkaliczny. Nie stwierdzono natomiast alkalizującego oddziaływania podbudów cementowo-gruntowych na kształtowanie się odczynu gleb stref ...

Zawartość pierwiastków śladowych w glebach użytkowanych rolniczo

Celem badań było określenie zawartości form ogólnych oraz biodostępnych wybranych pierwiastków śladowych (Cd, Cr, Ni, Cu, Pb, Zn, Mn) w glebach użyt-kowanych rolniczo. Materiał glebowy do badań pobrano z 58 użytków rolnych zlokalizowanych w obrębie gminy Czernichów. Badane gleby charakteryzowały się na ogół odczynem kwaśnym lub bardzo kwaśnym. Zawartość węgla organicznego mieściła się w zakresie od 2,94 g do 31,05 g C • kg-1 s.m. gleby. Zawartości form ogólnych oraz biodostępnych badanych pierwiastków śladowych charakteryzowały się dużym zróżnicowaniem pomiędzy poszczególnymi próbkami. Spośród przebadanych gleb najwięcej pod względem ogólnej zawartości Ni, Cu i Pb zali-czono do gleb o naturalnej zawartości, natomiast pod względem zawartości Cd i Zn najwięcej gleb zakwalifikowano do grupy o podwyższonej zawartości tych pierwiastków. Udział form biodostępnych Cd w ogólnej zawartości tego pierwiastka w skrajnych przypadkach sięgał 41%. W przypadku Zn i Mn wartość ta nie przekraczała 24%, zaś dla pozostałych pierwiastków 4%. Zawartość biodostępnych form badanych pierwiastków śladowych istotnie korelowała z odczynem gleb.     ...

Wpływ nawadniania podkoronowego i nawożenia mineralnego na wybrane wskaźniki żyzności gleby lekkiej użytkowanej sadowniczo. Cz. I. gęstość objętościowa i zapasy wody glebowej

Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2003-2005 w Stacji Do-świadczalnej Lipnik k/Stargardu Szczecińskiego, gdzie zostały założone trzy dwu-czynnikowe doświadczenia. Przeprowadzono je na glebie lekko kwaśnej brunatnej wyługowanej o uziarnieniu piasku gliniastego lekkiego przechodzącego na głębo-kości 50-100 cm w piasek gliniasty mocny (wg. PTG 1974). Gleba ta zaliczana jest do IVb klasy bonitacyjnej, kompleksu żytniego dobrego, a pod względem uprawy do gleb lekkich o małej retencji wody użytecznej. W każdym z doświadczeń oce-niano: wpływ nawadniania i zróżnicowanego nawożenia mineralnego na zmiany gęstości objętościowej i zapasy wody glebowej. Wszystkie doświadczenia były za-łożone metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot), w siedmiu powtórzeniach w doświadczeniu z wiśnią, pięciu z brzoskwinią i czterech powtórzeniach w doświadczeniu ze śliwą. Przeprowadzone były na drzewach w czwartym roku po posadzeniu, wchodzących w trzeci rok owocowania. Między drzewami utrzymywano murawę, a w rzędach drzew - ugór herbicydowy. Czynnikiem I rzędu było nawadnianie podkoronowe (minizraszanie): O-kontrola (bez nawadniania); W-obiekty nawadniane, gdy potencjał wodny gleby obniżył się poniżej 0,01 MPa. Do nawadniania zastosowano system podkoronowy, w którym woda rozprowadzana była za pomocą minizraszaczy typu Hadar o zasięgu zraszania dla wiśni r-1m, brzoskwini r-1,5m oraz śliwy r-2m. Wielkość dawek wody pod drzewa pestkowe w poszczególnych okresach wegetacji wahała się od 21,7 ...

Wpływ nawadniania podkoronowego i nawożenia mineralnego na wybrane wskaźniki żyzności gleby lekkiej użytkowanej sadowniczo. Cz.II. Odczyn gleby i zawartość wybranych makroskładników

W pracy przedstawiono wyniki dotyczące wpływu nawadniania podkoro-nowego i nawożenia mineralnego na odczyn gleby i zawartość wybranych makro-składników. Oba zastosowane zabiegi agrotechniczne różnicowały zawartość składników mineralnych w glebie, przyczyniając się do zmiany żyzności gleby. Zastosowane nawadnianie umożliwiało przemieszczanie się składników mineralnych w profilu glebowym, wysokie nawożenie mineralne zwiększało ich koncentrację w badanych warstwach gleby. Zarówno nawadnianie, jak i nawożenie wpływało na zmiany pH w KCL oraz zawartość mineralnych form azotu w obu warstwach gleby.     ...

Oddziaływanie transportu kolejowego na zanieczyszczenie gleb i Pleurozum Schreberi metalami ciężkimi

Celem przeprowadzonych badań była ocena zanieczyszczenia występującego wzdłuż linii kolejowej zlokalizowanej na obrzeżach Warszawy, poprzez określenie zawartości wybranych metali ciężkich w wierzchniej warstwy gleby i mchu (Pleurozium schreberi). Badania zostały przeprowadzone w południowej części Warszawy (centralna Polska) w trzech punktach pomiarowych: przed przejazdem kolejowym, i za przejazdem w kierunku północnym. Próbki gleby i mchu zostały pobrane w każdego punktu w odległościach 1, 10, 20 i 30 m od linii kolejowej. Oznaczenia zawartości metali ciężkich wykonano metodą spektroskopii absorpcji atomowej (ASA). Spośród analizowanych punktów najwyższą zawartość Cu, Zn, Ni i Pb w glebie odnotowano w odległości 1 m od szlaku kolejowego. Odczyn (pH) gleby miał najniższą wartość w odległości 30 m (punkt pomiarowy A i B) natomiast najwyższą w odległości 1 m, natomiast wartości EC były najwyższe w punkcie pomiarowym A (okolice stacji kolejowej). Maksymalne zawartości metali ciężkich (Cu, Zn, Ni) w mchu (Pleurozium schreberi) występowały w bezpośredniej bliskości szlaku kolejowego. ...

PORÓWNANIE POTRZEB WODNYCH WIŚNI W REJONIE BYDGOSZCZY I WROCŁAWIA

Celem pracy było porównanie potrzeb wodnych wiśni w rejonie Bydgoszczy i Wrocławia w czterdziestoleciu 1976-2015. Potrzeby wodne plantacji wiśni - dla gleb średnich, lekkich i ciężkich - wyznaczono metodą Pressa dla średnich miesięcznych temperatur powietrza w okresie IV-VIII w każdym roku. Większe potrzeby wodne wiśni w okresie IV-VIII stwierdzono w rejonie Wrocławia niż w rejonie Bydgoszczy. W rejonie Bydgoszczy, średnio w badanym czterdziestoleciu 1976-2015, wynosiły one 253 mm na glebach ciężkich, 316 na glebach średnich i 379 mm na glebach lekkich. W rejonie Wrocławia natomiast kształtowały się one na poziomie odpowiednio: 261 mm, 326 mm i 391 mm. Największe potrzeby wodne wiśni - wśród analizowanych pięciu miesięcy - wystąpiły w lipcu. W rejonie Bydgoszczy, średnio w badanym czterdziestoleciu 1976-2015, wynosiły one: 65 mm na glebach ciężkich, 82 na glebach średnich i 98 mm na glebach lekkich. W rejonie Wrocławia natomiast były one wyższe i kształtowały się na poziomie odpowiednio: 67 mm, 84 mm i 101 mm. Stwierdzono statystycznie istotny trend zmienności czasowej potrzeb wodnych wiśni w okresie wegetacji (IV-VIII) w obu badanych rejonach, przy czym silniejsze zależności wystąpiły dla rejonu Wrocławia. Z przeprowadzonych analiz wynika, że w latach 1976-2015 potrzeby wodne wiśni w każdej dekadzie (dziesięciu latach) wzrastały o 3.9 ...