Właściwa gospodarka ściekowa na terenach wiejskich jest zagadnieniem trudnym, zwłaszcza, iż w dalszym ciągu widoczna jest dysproporcja pomiędzy stopniem zwodociągowania a skanalizowania gmin. Z roku na rok długość sieci kanalizacyjnej zwiększa się, co świadczy o podejmowaniu przez gminy działań mających na celu poprawę stanu sanitarnego. Zgodnie z Krajowym Programem Oczyszczania Ścieków Komunalnych [Krajowy Program Oczyszczania Ścieków Komunalnych 2010] jeżeli budowa kanalizacji jest nieuzasadniona, gmina powinna rozwiązać problem utylizacji ścieków we własnym zakresie. W pracy przedstawiono podstawowy obiekt przydomowej oczyszczalni ścieków (POŚ) - osadnik gnilny. Odpowiedzialny jest on przede wszystkim za mechaniczne oczyszczanie ścieków z części stałych oraz za wstępną stabilizację (beztlenową) osadów. Autorzy zwrócili uwagę na jakość ścieków doprowadzanych do zbiorników jak również odprowadzanych na kolejne stopnie oczyszczania. W pracy oprócz studiów litera-turowych zawarto wyniki kilkuletnich obserwacji parametrów ścieków po mecha-nicznym oczyszczeniu. Podawane w literaturze skuteczności pracy kształtują się na poziomie 40,0-94,0% dla zawiesiny, 23,3 - 66,0% dla BZT5. Najniższa redukcja obserwowana była dla związków azotu i fosforu.
...
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących zmian stężeń fosforu ogólnego na odpływie z kolejnych złóż gruntowo-roślinnej oczyszczalni w Pasz-kowie. Analizowano ścieki bytowe wprowadzane na cztery złoża pracujące w technologii constucted wetland. Złoża zaprojektowano z poziomym przepływem podpowierzchniowym w konfiguracji mieszanej (szeregowo - równoległej). Ocenie poddano skład ścieków bytowych wprowadzanych na złoża jak również skład fizyko-chemiczny odpływów. Badania prowadzono w okresie VII 2008 - III 2011. Stwierdzono średnią skuteczność pracy obiektu dla fosforu ogólnego na poziomie 40,0 %, przy czym najwyższe roczne efekty pracy obserwowano dla złoża 1. Śred-nie stężenie fosforu ogólnego w ściekach odprowadzanych do odbiornika wynosiło 4,4 mgP∙dm-3. Ze względu na warunki jakim powinien odpowiadać odpływ z oczyszczalni dla RLM < 2000, oczyszczalnia spełniała warunki jedynie dla wartości BZT5 i ChZT. W przypadku zawiesiny przekroczenia dopuszczalnych norm ob-serwowano przez cały okres badawczy. ...
W pracy przedstawiono wyniki badań wielkości dobowego ładunku azotu ogólnego odpływającego systemami drenarskimi i rowami melioracyjnymi na Dol-nym Śląsku. Wielkość dobowego ładunku wykazuje duże zróżnicowanie sezonowe. Maksymalne ładunki dobowe stwierdzano na obiekcie położonym w terenie podgórskim wynosiły one dla sieci drenarskiej 6,27 kg N • d-1 • ha-1, dla rowu za-notowano aż 12,2 kg N • d-1 • ha-1. Zdecydowanie niższe wartości stwierdzono na obiekcie nizinnym. W warunkach nizinnych zagrożenie zanieczyszczeniem wody odbiornika azotem odpływającym z użytków rolnych występuje głównie w okresie wczesno wiosennym. Na obiekcie położonym na przedgórzu, charakteryzującym się większymi opadami, występuje drugi okres krytyczny przypadający na lipiec i sierpień. Ładunek azotu wynoszony ze zlewni pogórskiej w okresie roku to aż 75,5 kg N • ha-1, natomiast ze zlewni nizinnej odpływało znacznie mniej azotu - 12,7 kg N • ha-1. Przeprowadzone badania i analiza jednoznacznie wskazują, że o wielkości ładunku azotu wynoszonego ze zlewni w znacznym stopniu decyduje przebieg warunków atmosferycznych, a zwłaszcza wysokość opadów.
...
W pracy przeanalizowano wyniki badań zawartości azotu azotanowego i ogólnego w odciekach drenarskich i wodach powierzchniowych pochodzących z dwóch obiektów położonych na Dolnym Śląsku. Szczegółowej analizie poddano udział azotanów w ogólnej zawartości azotu. Odcieki drenarskie charakteryzowały się znaczną zawartością azotu ogólnego: średnie stężenie w okresie badawczym wynosiło od 22,4 mg N • dm-3 do 36,9 mg N • dm-3. W odciekach drenarskich, po-chodzących z różnych działów drenarskich, stosunek N-NO3:N nie wykazywał istotnych różnic i zawierał się w granicach 75 88%, mimo, że wody te różniły się istotnie zawartością azotu ogólnego i azotanowego. Odprowadzenie odcieków dre-narskich zasobnych w związki azotowe na obu obiektach powodowało wzrost średnich stężeń azotu ogólnego w wodach powierzchniowych. W półroczu letnim wody te wykazywały mniejszy stosunek N-NO3:N, co należy tłumaczyć intensyw-nym pobieraniem tego jonu przez rośliny w okresie wegetacji. Niezależnie od ana-lizowanego półrocza wyższy udział azotanów stwierdzano w wodach poniżej obiektu. Jedynie w przypadku obiektu nizinnego różnice te były istotne dla poziomu istotności p=0,05. Mniejszy udział azotu azotanowego w ogólnej zawartości azotu w wodach powierzchniowych sprzyjał większym wahaniom stosunku N-NO3:N. ...
