Zbiornik Dobczycki na rzece Rabie, stanowi główne źródło wody pitnej dla miasta Krakowa. Funkcja rezerwuaru wody pitnej wymaga zachowania bardzo dobrej jakości wody, co w dużym stopniu wyklucza lub ogranicza inne funkcje (między innymi jako akwenu dla uprawiania sportów wodnych). Wokół Zbiornika Dobczyckiego utworzono strefy ochronne. Jednak dyskusja na temat ewentualnego dopuszczenia niektórych form rekreacji toczy się od dłuższego czasu. W pracy przedstawiono wyniki badań ankietowych wśród odwiedzających teren. Osoby pytane o sposób spędzania czasu zazwyczaj podawały „inne” (78%), spośród których najczęściej wymieniany był spacer (24%), 46% zwiedzających opala się, 32% kąpie się (mimo zakazu), 18% wędkuje, 12% korzysta ze sportów wodnych. Liczby nie sumują się, do 100%, ponieważ respondenci mogli podać więcej niż jedną odpowiedź. 68% respondentów ocena stan wody jako bardzo dobry, dobry lub raczej dobry. Gorzej oceniane jest zagospodarowanie wokół zbiornika – 66% ocenia je jako raczej niezadowalające lub niezadowalające. ...
W pracy zaprezentowano wpływ dopływających ładunków związków biogennych (azotu ogólnego i fosforu ogólnego) z wodami rzeki Wisły na proces eutrofizacji wód zbiornika Goczałkowice. Badania prowadzono w latach 2004-2006 oraz 2010-2011, w sezonach wegetacyjnych. Obliczono obciążenie fosforem zbiornika Goczałkowice oraz określono ładunek dopuszczalny i niebezpieczny fosforu ogólnego według Vollenveidera (1976). Wyliczoną wartość obciążenia ładunkiem fosforu ogólnego przyrównano do wartości ładunków dopuszczalnych oraz niebezpiecznych. Ponadto obliczono biomasę fitoplanktonu (podawaną w mokrej masie) i dokonano oznaczenia składu gatunkowego fitoplanktonu. Badania wykazały, że ładunki fosforu wnoszone z wodami rzeki Wisły w latach 2010-2011 były mniejsze (średnio 0,147 g P•m-2•rok-1) od dopływających w latach 2004-2006 (średnio 0,681 g P•m-2•rok-1) i przewyższały tylko wartości ładunków dopuszczalnych, co wskazuje na poprawę warunków w zlewni. Mimo mniejszego dopływu ładunków stwierdzono, że wody zbiornika nadal wykazują charakter eutroficzny. Potwierdzają to wysokie stężenia fosforu ogólnego (średnio 0,05 mg P•dm-3 (2004-2006) i średnio 0,062 mg P•dm-3 (2010-2011)), azotu ogólnego (średnio 1,26 mg N•dm-3 (2004-2006) i średnio 1,38 mg N•dm-3 (2010-2011)), chlorofilu a (średnio 26,83 μg•dm-3 (2004-2006) i 33,36 μg•dm-3 (2011)) oraz wartości biomasy fitoplanktonu w zbiorniku (średnio 7,39 mg•dm-3 (2004-2006)), a także typowe dla wód eutroficznych gatunki fitoplanktonu (m. in. Microcystis viridis (A. Br. in Rabenh.) Lemm., Coelastrum sp., ...
W celu poprawy jakości wód retencjonowanych w zbiornikach zaporowych, buduje się zbiorniki wstępne, które lokalizowane są powyżej zbiornika głównego. Ich zadaniem jest zatrzymanie transportowanych przez rzekę zanieczyszczeń. Przykładem takiego rozwiązania jest największy na Lubelszczyźnie zbiornik wodny „Nielisz". Zbiornik składa się z dwóch części podzielonych zaporą. Zbiornik główny, o powierzchni lustra wody 709 ha przy NPP oraz średniej głębokości 2,8 m i pojemności całkowitej 18,30 mln m3, położony jest w dolinie rzeki Wieprz. Powierzchnia jego zlewni wynosi 1236,2 km2. Zbiornik wstępny o powierzchni 179 ha przy NPP oraz średniej głębokości 0,7 m i objętości całkowitej 1,18 mln m3, położony jest w dolinie rzeki Por. Przekrój piętrzący usytuowany jest na 1,685 km jej biegu, a powierzchnia zlewni wynosi 590,3 km2W niniejszej pracy przedstawiono badania dotyczące wpływu zbiornika wstępnego na jakość wód zasilających zbiornik główny. Próby wód pobierano w odstępach kwartalnych na dopływie i odpływie ze zbiornika. Analiza wyników przeprowadzonych badań jednoznacznie wskazuje, że badany zbiornik wstępny przyczynia się do znaczącej poprawy jakości wody dopływającej do zbiornika głównego. Najwyższa redukcja stężeń zanieczyszczeń w zbiorniku wstępnym na rzece Por miała miejsce w okresie intensywnego wzrostu makrofitów. Skuteczność pracy zbiornika jest duża. Nie jest on jednak w stanie wyeliminować wszystkich zanieczyszczeń dopływających wraz z wodami ...
