Gleboznawcza klasyfikacja gruntów ściśle wiąże się z prowadzeniem ewidencji gruntów i budynków przez starostów, zgodnie z zapisami prawa geodezyjnego i kartograficznego. Rejestr w postaci operatu gleboznawczej klasyfikacji gruntów powstał, był prowadzony i aktualizowany w oparciu o rozporządzenie z 1956 roku w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów aż do 2012 roku. Nowe rozporządzenie zastąpiło wiekowy akt wprowadzając zmiany w dotychczas utrwalonym porządku. Spowodowało to wiele komplikacji dla organów administracyjnych oraz osób wykonujących czynności techniczne. W artykule poruszone zostały kwestie związane z funkcjonowaniem operatu gleboznawczej klasyfikacji gruntów, jego prowadzeniem i aktualizacją w oparciu o uchylony już akt od strony administracyjno-prawnej, jak i w oparciu o rozporządzenie z 12 września 2012 r. Kwestie te dotyczą pojęcia operatu gleboznawczej klasyfikacji gruntów jako rejestru osobnego w stosunku do operatu ewidencji gruntów, czy celu funkcjonowania i zakresu zadań związanych z prowadzeniem operatu gleboznawczej klasyfikacji gruntów. Wiele problemów powoduje niejasne określenie pożądanych kompetencji osoby, która zostanie powołana do wykonania czynności klasyfikacyjnych w terenie i w zakresie robót kameralnych. Poruszony aspekt klasyfikacji gruntów jest tematem bardzo aktualnym w zakresie gospodarowania nieruchomościami. Dynamiczne zmiany w polskim prawodawstwie wymuszają konieczność uaktualniania starszych przepisów. Znowelizowane akty sprzyjają usprawnieniu działań, a z drugiej jednak strony nie odpowiadają na wszystkie nurtujące pytania, na które ...
Praca urzędów jest powszechnie znana, jednak panują o niej opinie, mniej lub bardziej pochlebne i nie ma znaczenia czy przedmiotem omówienia są urzędy gmin czy starostwa powiatowe. Na tychże jednostkach oraz na powiatowych ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, od czasu prowadzenia reformy administracyjnej kraju w 1999 roku, spoczął obowiązek prowadzenia ewidencji gruntów i budynków. Stąd w niniejszym artykule zostały poruszone wybrane aspekty pracy urzędu, ze szczególnym uwzględnieniem działań w ewidencji gruntów i budynków przez organ ją prowadzący. Opisany również został problem składanych wniosków o dokonanie aktualizacji ewidencji od strony ich komplet-ności, braków formalnych, czy zasadnych dokumentów stanowiących podstawę wprowadzania tych zmian. Ponadto język pism urzędowych oraz aktów prawnych, w oparciu o które organy administracyjne działają, jawi się niejasnym komunikato-rem ze stroną. Kolejną kwestią wartą uwagi jest komunikacja urzędu z interesantem, która odbywa się głównie w formie tradycyjnej, czyli papierowej korespondencji pocztowej. Poruszane zagadnienia posiadają odniesienie do zapisów kodeksu postępowania administracyjnego, który stanowi fundament pracy urzędów, ze szczególnym zwróceniem uwagi na te prowadzące ewidencję gruntów i budynków. Te z kolei działają w oparciu o prawo geodezyjne i rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków. ...
Tematyka związana z powstawaniem i funkcjonowaniem wspólnot grun-towych bazuje na prawie stworzonym przez ustawodawcę pól wieku temu. Archa-iczne przepisy ustawy z roku 1963 nie rozwiązują wszystkich zagadnień wspólnot związanych z obecnym funkcjonowaniem ewidencji gruntów i budynków. W artykule poruszone zostały kwestie związane z funkcjonowaniem wspólnot gruntowych, nadzorem nad mieniem wspólnoty i wprowadzania zmian geodezyjno-prawnych w zakresie działań wspólnoty. Wiele trudności pod względem formalnym przysparza brak wskazania procedury przekazania i posiadania udziałów we wspólnocie gruntowej. Kolejną kwestią pozostaje droga dochodzenia praw do udziału we wspólnocie, co wynika z braku istnienia ksiąg wieczystych dla nieruchomości wspólnoty. Sprawą nie mniej istotną jest forma związana ze zbywaniem udziałów we wspólnocie. Autorzy podjęli próbę rozwiązania wyżej wymienionych kwestii w oparciu o doświadczenia zebrane przy funkcjonowaniu wybranych wspólnot gruntowych. ...
Racjonalna gospodarka zasobem nieruchomości gmin ma na celu rozwią-zywanie potrzeb mieszkaniowych jej mieszkańców. Dla części społeczeństwa, któ-rego nie stać na budowę, bądź zakup nieruchomości powstały możliwości rozwią-zania ich problemów lokalowych w ramach Towarzystw Budownictwa Społecznego. Działają one często w ramach współpracy z władzami samorządo-wymi, które wnosiły w aporcie do spółek grunty. Dzięki preferencyjnemu kredytowi z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, udzielanego za pośrednictwem Banku Gospodarstwa Krajowego, towarzystwa miały możliwość budowania mieszkań dla osób średniozamożnych. Osoba pragnąca zamieszkać w takim lokalu, podpisując umowę z TBS-em, wpłacała tylko 30% kosztów przedsięwzięcia, a resztę spłacała w czynszu najmu. Musiała też dodatkowo spełniać wymogi ustawy dotyczące wysokości średnich zarobków w gospodarstwie domowym.Głównym problemem podjętym w pracy jest kwestia praw do mieszkań z zasobu Towarzystw Budownictwa Społecznego oraz wyceny tych praw przy ewentualnej sprzedaży lokalu. Pomimo wpłaty 30% kosztów budowy i spłaty za-ciągniętego kredytu w czynszu, najemca lokalu nadal nie jest jego pełnoprawnym właścicielem. Ustawodawca w przypadku towarzystw budownictwa społecznego nie przewidział żadnych rozwiązań w tej sprawie.W związku z tym, opierając się na istniejących już na rynku nieruchomości regulacjach prawnych, zaproponowane zostały sposoby przekształcenia takiego prawa oraz związane z tym aspekty wyceny tego typu lokali.
...
W niniejszej pracy przedstawiono analizę wpływu prac scaleniowych na zakres modernizacji operatu ewidencji gruntów i budynków. Badania przeprowadzono w oparciu o operat ewidencji gruntów według stanu przed scaleniem oraz dokumentację scaleniową. Zakres wykonanych prac dowodzi, że scalanie gruntów jest jednocześnie procesem modernizacji operatu ewidencji gruntów w rozumieniu przepisów prawa geodezyjnego i kartograficznego. ...
