Doświadczenie polowe prowadzono w Kruszynie Krajeńskim koło Byd-goszczy w latach 2005–2006. Badano wpływ nawadniania kroplowego w uprawie dwóch odmian dyni zwyczajnej: ‘Danka’ i ‘Sweet Dumpling’ na zasiedlenie przez owady. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że na dyni zwyczajnej odmiany ‘Danka’ występowało istotnie więcej owadów szkodliwych. Z entomo-fauny fitofagicznej najwięcej wystąpiło przedstawicieli rzędu Homoptera, a wśród nich należących do rodziny skoczkowate. Istotnie więcej osobników wystąpiło na roślinach nawadnianych (44 sztuk x poletko-1), w porównaniu do kontrolnych (34 sztuk x poletko-1). Skoczek ziemniaczak stanowił 65 %, skoczek czarnopla-mek – 17 %, a skoczek sześciorek – 7 % wszystkich oznaczonych skoczkowatych. Spośród rzędu Heteroptera wystąpiły zmienik lucernowiec i wysmułek paskorogi oraz pożyteczne (dziubałkowate i zażartkowate). Odmiana ‘Sweet Dumpling’ była również w znacznym stopniu zasiedlana przez owady należące do rzędu pluskwiaków równoskrzydłych – Homoptera. Szczególnie licznie wystąpiły tu skoczkowate: skoczek ziemniaczak stanowił 42%, skoczek czarnoplamek – 32%, a skoczek sześciorek i zgłobik smużkowany po 10 % odłowionej fauny Cicadellidae. Heteroptera pożyteczne i szkodliwe zasiedlały analizowaną dynię nielicznie. ...
Badano występowanie owadów fitofagicznych i pożytecznych zasiedlają-cych dynię olbrzymią ‘Amazonka’, uprawianą w warunkach zróżnicowanej ferty-gacji kroplowej azotem oraz okrywy foliowej. Doświadczenia entomologiczne przeprowadzono w latach 2006–2007. Pluskwiaki równoskrzydłe, pluskwiaki róż-noskrzydłe i przylżeńce stanowiły najliczniejszą grupę, która zasiedlała dynię ol-brzymią ‘Amazonka’. Najwięcej owadów o kłująco-ssącym aparacie gębowym wy-stępowało, gdy fertygację stosowano raz w tygodniu. Najmniej natomiast w kombinacjach w których stosowano nawożenie posypowe z nawadnianiem kro-plowym. Uszkadzające rośliny dyni owady zaliczane do Homoptera reprezentowa-ne były przez kilka rodzin, jak: skoczkowate, szydlakowate i mszycowate. Najlicz-niejszym przedstawicielem Cicadellidae był skoczek ziemniaczak – Empoasca pteridis Dahlbom. Skoczek sześciorek – Macrosteles laevis Ribaut oraz skoczek czarnoplamek – Eupteryx atropunctata Goeze wystąpiły w mniejszym nasileniu. Owady pożyteczne stanowiły kilka procent całości oznaczonej entomofauny i były to dziubałkowate – Anthocoridae, dziewięciorkowate – Aelothripidae i zażartko-wate –- Nabidae. Stosowanie w uprawie polowej dyni olbrzymiej ‘Amazonka’ zróżnicowanej fertygacji kroplowej azotem i okrywy foliowej wpływało na liczeb-ność fitofagicznych pluskwiaków różnoskrzydłych z rodziny tasznikowatych: zmienika lucernowca – Lygus rugulipennis Popp. i wysmułka paskorogiego – Trigonotylus coelestialium Kirk. Wymienione dwa gatunki tasznikowatych chęt-niej żerowały na roślinach bez czarnej okrywy foliowej. Stosowanie w uprawie dyni okrywy foliowej powodowało zatrzymywanie wody w glebie, nie dopuszczało do rozwoju chwastów oraz prowadziło do zmniejszenia ...
Celem przeprowadzonego doświadczenia było określenie wpływu stosowa-nia fertygacji podpowierzchniowej azotem różnych odmian szparaga na występo-wanie poskrzypek. Doświadczenia polowe zostały przeprowadzone w latach 2009-2010 we wsi Kruszyn Krajeński koło Bydgoszczy na młodej nieplonującej plantacji szparaga. Badania prowadzono jako dwuczynnikowe w układzie losowanych podbloków, w czterech replikacjach. Czynnikiem pierwszego rzędu było nawadnianie: bez na-wadniania (kontrola) i podpowierzchniowe nawadnianie kroplowe połączone z fer-tygacją azotem. Drugim czynnikiem prowadzonych doświadczeń były odmiany szparaga: 5 z USA: ‘Apollo', ‘Atlas', ‘UC-157', ‘Grande' i ‘Purple Passion' oraz 3 niemieckie: ‘Ramada', ‘Rapsody' i ‘Ravel'. Trzykrotnie w okresie wzrostu pędów asymilacyjnych (w lipcu i sierpniu, co 3 tygodnie) przeprowadzono makroskopową obserwację stanu liczebności owadów doskonałych i larw poskrzypki szparagowej oraz dwunastokropkowej przebywających na wszystkich roślinach rosnących na poszczególnych poletkach doświadczalnych. Powierzchnia poletka doświadczalnego wynosiła 14,7 m2 (20 roślin x 0,35 m x 2,1 m). Badane odmiany szparagów chętniej zasiedlane były przez imagines i larwy poskrzypki dwunastokropkowej, w porównaniu do poskrzypki szparagowej. Ima-gines poskrzypki dwunastokrokowej preferowały fertygowane podpowierzchniowo odmiany szparaga: ‘Atlas', ‘UC-157', ‘Grande' i ‘Rapsody', niż rośliny nienawad-niane tych odmian. Liczebność larw gatunku nie różnicowały, zarówno stosowanie fertygacji, jak i właściwości odmianowe szparagów. Stadium doskonałe poskrzypki szparagowej zasiedlało chętniej nienawadniane odmiany szparaga: ‘Grande' i ‘Purple Passion' a larwy odmianę Rapsody, w ...
Doświadczenia polowe zostały przeprowadzone w latach 2005-2006 we wsi Kruszyn Krajeński koło Bydgoszczy. Celem przeprowadzonego doświadczenia było określenie wpływu różnych sposobów nawadniania wybranych mieszańców oraz odmian szparaga uprawianego na glebie bardzo lekkiej na występowanie poskrzypek. Badania prowadzono jako dwuczynnikowe w układzie losowanych podbloków, w czterech replikacjach. Czynnikiem pierwszego rzędu było nawad-nianie: O - bez nawadniania (kontrola), K - nawadnianie kroplowe, M - mikrozraszanie. Drugim czynnikiem prowadzonych doświadczeń były dwa mieszańce szparaga literowo oznaczone przez producenta: Ap, Gr oraz odmiana Schwetzinger Meisterschuss. Trzykrotnie w okresie wzrostu pędów asymilacyjnych (w lipcu i sierpniu, co 3 tygodnie) przeprowadzono makroskopową obserwację stanu liczebności owadów doskonałych i larw poskrzypki szparagowej i dwu-nastokropkowej przebywających na wszystkich roślinach rosnących na poszczególnych poletkach doświadczalnych. Powierzchnia poletka doświadczalnego wynosiła 14,5 m2 (23 rośliny x 0,35 m x 1,8 m). Mieszańce szparaga: Ap, Gr oraz ‘Schwetzinger Meisterschuss', chętniej zasiedlane były przez imagines i larwy poskrzypki dwunastokropkowej, w porównaniu do poskrzypki szparagowej. Mi-krozraszanie testowanych roślin szparaga: Ap, Gr i ‘Schwetzinger Meisterschuss' nie różnicowało ich podatności na zasiedlenie przez owady doskonałe oraz larwy poskrzypki dwunastokropkowej i szparagowej. Podobna sytuacja miała miejsce w przypadku stosowania nawadniania kroplowego. Mieszaniec szparaga Ap był pre-ferowany bardziej przez imagines oraz larwy poskrzypki dwunastokropkowej i szparagowej, w porównaniu ...
Badano wpływ nawadniania oraz nawożenia azotowego prosa odmiany ‘Gierczyckie' na występowanie fitofagicznej entomofauny o kłująco-ssącym apa-racie gębowym. Doświadczenie polowe prowadzono w latach 2005-2006 w Kru-szynie Krajeńskim koło Bydgoszczy. Stwierdzono, że przylżeńce oraz pluskwiaki stanowiły najliczniejszą grupę, która zasiedlała rośliny prosa. Odławiano zdecydowanie najmniejszą liczebność thysanopterofauny, gdy rośliny traktowano średnimi dawkami nawożenia azoto-wego. Owady te preferowały rośliny nawadniane. Kwietniczkowate (Phlaeothri-pidae) stanowiły zdecydowanie najliczniejszą grupę owadów odławianych spośród przylżeńców. Liczebność odławianych pluskwiaków była niższa, w porównaniu do przylżeńców. Hemiptera najliczniej występowały na roślinach nawadnianych, które traktowano wysokim poziomem nawożenia azotowego. Reprezentowane one były przez kilka rodzin, takich jak: skoczkowate, tasznikowate, mszycowate i szy-dlakowate. Najliczniejszym przedstawicielem Cicadellidae był zgłobik smużkowany - Psammotettix alienus Dahlbom. Skoczek sześciorek - Macrosteles laevis Ribaut oraz skoczek ziemniaczak - Empoasca pteridis Dahlbom wystąpiły w nieco mniejszym nasileniu. Spośród rodziny mszycowatych najliczniej odławiano mszycę zbożową i mszycę czeremchowo-zbożową. Stosowanie zróżnicowanego nawadniania oraz nawożenia azotowego w uprawie prosa wpływało na liczebność fitofagicznych pluskwiaków z rodziny tasznikowatych: zmienika lucernowca - Lygus rugulipennis Popp. i wysmułka paskorogiego - Trigonotylus coelestialium Kirk. Pierwszy z wymienionych Miridae zdecydowanie preferował rośliny nawad-niane oraz nawożone wyższą dawką azotu. ...
