Celem pracy było przeprowadzenie oceny stanu hydromorfologicznego Kanału Mosinskiego metoda przegladowa oraz porównanie jej z wynikami badan terenowych. Realizujac główny cel, do oceny stanu hydromorfologicznego cieku wybrano niemiecka, przegladowa metode LAWA z 2002 roku. Poddany ocenie odcinek kanału długosci 15,9 km leGy pomiedzy mostem na drodze Głuchowo-Steszew, a ujsciem cieku do Warty. W pracy wskazano podobienstwa i róGnice w ocenie cieku metodami przegladowa i terenowa oraz ich przyczyny. Obie metody przeanalizowano pod katem załoGen teoretycznych, dokładnosci oraz moGliwosci prowadzenia monitoringu hydromorfologicznego wód płynacych. Pomimo róGnic w ocenie czastkowej, ocena koncowa w obu przypadkach klasyfikuje ciek do tej samej IV kategorii naturalnosci. ...
Celem pracy było przedstawienie wyników ekomorfologicznej waloryzacji Kanału Mosińskiego na podstawie badań terenowych. Zastosowano pionierską metodę terenową, opracowaną w Katedrze Ochrony i Kształtowania Środowiska AR w Poznaniu w 1995 roku. Badaniami objęto ponad 22 kilometrowy odcinek Kanału Mosińskiego, lewego dopływu Warty. Podzielono go na 37 homogenicznych odcinków, które przeanalizowano pod kątem cech morfometrycznych, hydrograficznych oraz jakości fizykochemicznej wód. Wyniki wskazują na niską wartość ekomorfologiczną cieku (IV kategoria naturalności). W większości zaklasyfikowano go do IV i III kategorii. Jedynie krótkie fragmenty w dolnym i górnym biegu zaliczono do kategorii II. ...
