Wykorzystanie koncepcji waloryzacji produkcyjnej i przyrodniczej na przykładzie doliny rzeki Ochoża

W prezentowanej pracy podjęto próbę waloryzacji przyrodniczej i produkcyjnej obiektu melioracyjnego Ochoża. Ma ona na celu ocenę skutków antropogenicznych przekształceń i aktualnego potencjału siedliska mokradłowego. Przy waloryzacji aktualnej siedliska te traktowano jako poprawiane, uwzględniając proces glebowy, utwór glebowy i stan uwilgotnienia. W badanym obiekcie występują gleby: torfowomurszowe, mineralno-murszowe, glejowe i czarne ziemie. Wyniki waloryzacji potencjalnej oparte zostały na koncepcji prognostycznych kompleksów wilgotnościowo-glebowych. W obrębie dna doliny wykonano zdjęcia fitosocjologiczne, które posłużyły do waloryzacji przyrodniczej. Uzyskana ocena aktualnej wartości rolniczej siedlisk odpowiada glebie murszowo-torfowej o III klasie bonitacyjnej. W pozostałej części obiektu występują jednostki glebowo-ekologiczne zaliczane do V klasy bonitacyjnej o bardzo niskiej wydajności i wartości użytkowej runi. Obszar doliny Ochoży posiada umiarkowane walory przyrodnicze, co wynika z przeprowadzenia zagospodarowania części dna doliny i długotrwałego przesuszenia gleby. ...

Wstępna analiza oddychania gleby w zbiorowiskach roślinnych i uprawach zbożowych występujących w dolinie rzeki Kurówki (otuli-na NPN)

Badania aktywności oddychania gleby prowadzono w sezonie 2005 w dolinie rzeki Kurówki (dopływ Narwi) na trzech transektach z dwudziestoma czterema stanowiskami. Transekty poprowadzono od wyniesienia terenu do rzeki Kurówki, a na poszczególnych stanowiskach zamontowano piezometry. Obejmowały one pola uprawne ze zbożami, zbiorowiska zaroślowe, łąkowe, szuwarowe i zarośla wierzbowe. Na badanym terenie występują gleby piaszczyste, gliniaste oraz organiczne na terasie zalewowej rzeki Kurówki. Badania szaty roślinnej prowadzono w sezonie wegetacyjnym 2005. Roślinność zbadano powszechnie stosowaną metodą Braun- Blanqueta, wykonując łącznie 32 zdjęcia fitosocjologiczne. Układ syntaksonomiczny oraz przynależność syntaksonomiczną gatunków przyjęto za Matuszkiewiczem [2001], zaś nomenklaturę roślin naczyniowych podano wg Mirka i in. [1995]. Do badania aktywności oddychania gleby zastosowano zestaw OxiTop®- Control firmy WTW. Podstawą metody jest rejestracja ubytku/konsumpcji tlenu zużytego przez organizmy aerobowe rozkładające substancję organiczną, czyli biologiczna aktywność gleby. Podczas inkubacji przez 12 godzin w szafie klimatycznej w 20°C. Zawartość substancji organicznej w glebie oszacowana została metodą wagową wg Ostrowskiej i in. [1991]. Wstępne wyniki wykazują, że stanowiska najbardziej wilgotne, z których próbki glebowe odznaczały się wysokim tempem oddychania, obejmowały łąki świeże i zbiorowiska okresowo zalewane (z dominującymi Glyceria maxima i Phragmites austarlis), a najniższe w uprawach zbożowych. W większości próbek gleby pobór tlenu jest wprost proporcjonalny do zawartości ...

Źródła strefy krawędziowej Roztocza: zróżnicowanie szaty roślinnej a stan środowiska

Terenową penetrację źródeł prowadzono z różnym natężeniem w latach 1997−2008. Badania miały na celu określenie różnorodności fitocenotycznej i flo-rystycznej źródeł strefy krawędziowej Roztocza na tle charakterystyki geoche-micznej wypływów. Podjęto ocenę stopnia ich naturalności bądź antropogenizacji w zależności od położenia obiektu (źródła na terenach leśnych i nieleśnych, głów-nie wiejskich) oraz odpowiedź na pytanie czy ochrona pomnikowa źródeł gwaran-tuje zachowanie ich wartości przyrodniczych. Badanym źródłom towarzyszy spe-cyficzna grupa gatunków roślin naczyniowych i mszaków, które reprezentują różne kategorie krenofitów. W niewielkich niszach źródliskowych rozwijają się zbiorowiska rzeżuchy gorzkiej i śledziennicy skrętolistnej Cardamine amara-Chrysosplenium alternifolium lub rzeżuchy gorzkiej i potocznika wąskolistnego Cardamino-Beruletum erecti, zdominowane przez kilka gatunków krenofitów obligatoryjnych i/lub fakultatywnych. Wzdłuż odpływów wód źródlanych rozwijają się fitocenozy szuwaru manny fałdowanej Glycerietum plicatae. Obecność kreno-fitów świadczy o wysokim stopniu naturalności środowiska strefy krawędziowej Roztocza. W dużych niszach źródliskowych dominują synuzja okazałych bylin, jak wierzbówka kosmata Epilobium hirsutum, mięta długolistna Mentha longifolia, trędownik oskrzydlony Scrophularia umbrosa, pokrzywa zwyczajna Urtica dio-ica, sadziec konopiasty Eupatorium cannabinum, ostrożeń warzywny Cirsium oleraceum. Na terenach wiejskich, pod wpływem antropopresji (wydeptywanie, spasanie itp.) w ich miejsce rozwijają się nitrofilne zbiorowiska dywanowe, które budują m.in.: wiechlina roczna Poa annua, życica trwała Lolium perenne, babka średnia Plantago media, głowienka pospolita Prunella vulgaris, oraz ...

ZBIOROWISKA Z RZĘDU ARRHENATHERETALIA W STRUKTURZE FITOSOCJOLOGICZNEJ OBSZARÓW NIELEŚNYCH BORÓW TUCHOLSKICH

W Borach Tucholskich - jednym z rejonów o wysokiej lesistości - realizowana jest również funkcja rolnicza. Większość obszarów nieleśnych zajmują pola uprawne, często również odłogi. Istniejące tu łąki tworzą głównie fitocenozy ze związku Calthion. Inne typy łąk, w tym łąki świeże, notowane są sporadycznie. W celu ukazania ich struktury fitosocjologicznej na terenie Borów Tucholskich przeanalizowano 512 zdjęć fitosocjologicznych, wykonanych w latach 2006-2017 na siedliskach nieleśnych tego obszaru: na łąkach, odłogach i przydrożach. Ponad połowę analizowanego materiału stanowiły dane pochodzące z łąk, około 30% z odłogów, a pozostałe z przydroży.Z całej puli zdjęć tylko w 63 zidentyfikowano fitocenozy związane z łąkami świeżymi, przy czym zdecydowana większość z nich związana była z poboczami dróg. Analizowany materiał pozwolił wyróżnić 11 syntaksonów w formie zespołów i zbiorowisk. Są to głównie różne postaci zespołu Arrhenatheretum elatioris, zbiorowiska Poa pratensis-Festuca rubra, czy też zbiorowiska z Festuca rubra. Przekrój fitocenoz związku Arrhenatherion, wyróżnionych dla obszaru, dopełniają płaty zdominowane przez trawy: zbiorowiska z Dactylis glomerata, z Antoxanthum odoratum i z Holcus lanatus. Na szczególną uwagę zasługuje powszechnie uznawany za coraz rzadszy składnik roślinności łąkowej zespół Arrhenatherum elatioris. Można go uznać na badanym obszarze za typowy dla poboczy dróg, podczas gdy w krajobrazie łąkowym badanego obszaru należy do rzadkości. ...