W artykule przedstawiono metody badawcze i analizę uzyskanych wyników badań rozkładu wilgotności gruntu pod drenażem rozsączającym ścieki z modelu fizycznego i modelu numerycznego. Do badań rozkładu wilgotności gruntu, w laboratorium skonstruowano mo-del fizyczny ciągu drenażu rozsączającego, który był obiektem badań terenowych [Kalenik 2002]. Model ten składał się z dwóch niezależnych układów ramowych: statywu zbiornika gruntowego oraz łoża, po którym przesuwał się wózek z zainsta-lowanymi urządzeniami do pomiarów wilgotności gruntu. Wymiary bryły gruntu znajdującej się w zbiorniku gruntowym były następujące: długość – 113 cm, wyso-kość – 56 cm, szerokość – 5 cm. Do pomiaru wilgotności zastosowano mikrofalo-wy miernik, działający w oparciu o zasadę równoczesnego pomiaru zmiany ampli-tudy i fazy fali elektromagnetycznej, która przechodzi przez badane punkty profilu gruntowego. Zastosowana do badań metoda, jest szybka, dokładna oraz wielokrot-na, ponieważ nie wymaga niszczenia struktury badanego gruntu. Do budowy modelu numerycznego zastosowano oprogramowanie opraco-wane przez Z. Srokę i B. Wosiewicza obejmujące trzy moduły: preprocesor (GENMESH), moduł obliczeniowy (FINENA) oraz postprocesor (IZOGRAF) [Wosiewicz, Sroka 1992]. Umożliwia on analizę dwuwymiarowego (w przekroju pionowym) ustalonego w czasie przepływu wody w gruncie. Uwzględnia on filtra-cję w strefie aeracji i saturacji. Badania rozkładu wilgotności gruntu wykonano dla hydraulicznego obcią-żenia jednostkowego drenażu rozsączającego ścieki q = 0,028 md-1. Po ...
Doświadczenie polowe założono w 2012 roku w Stacji Dydaktyczno-Badawczej w Samotworze należącej do Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. W badaniach prowadzonych w młodym sadzie brzoskwiniowym regulowano wilgotność gleby poprzez nawadnianie oraz wprowadzenie do gleby geokomopozytu. Ocenę wpływu zastosowanych metod na kształtowanie się niektórych właściwości fizycznych gleby w uprawie brzoskwini przeprowadzono wiosną i jesienią 2013 roku, w 1-szym roku owocowania drzew. Gleba na stanowiskach gdzie zastosowano nawadnianie wykazywała się wyższą gęstością objętościową w warstwie wierzchniej. Jednocześnie, w tych samych warunkach stwierdzono niższe wartości dla porowatości ogólnej. Wykorzystanie polimeru żelowego samodzielnie oraz z nawadnianiem spowodowało zmniejszenie gęstości objętościowej gleby w warstwie 15-20 cm. Warstwa gleby nad polimerem i z jednoczesnym zabiegiem nawadniania wyróżniła się istotnie najniższą wartością porowatości kapilarnej. Wprowadzenie geokompozytu do gleby w czasie sadzenia drzew może poprawić zdolność gleby do zatrzymywania wody i jej oszczędnego gospodarowania przez cały okres wegetacji drzew ...