W roku 2012 prowadzono doświadczenia nad sterowaniem nawadniania gerbery uprawianej w pojemnikach. Gerbery uprawiane na kwiaty cięte w szklar-niach zwykle nawadnianie są kroplowo. Prawidłowe dostosowanie ilości pożywki nawozowej oraz częstotliwości nawadniania decyduje o warunkach powietrzno wodnych w podłożu, o wielkości plonu i jakości kwiatów oraz umożliwia oszczędność wody i nawozów. W doświadczeniu porównano wpływ 3 sposobów sterowania nawadnianiem gerbery miniaturowej ‘Surabaja', uprawianej w po-jemnikach (2 dm3) na plon, jakość kwiatów oraz zużycie wody podczas 4-miesięcznego okresu uprawy. Kombinacje nawodnieniowe zróżnicowano następu-jąco: I - kontrola (3 nawodnienia dziennie, niezależnie od przebiegu pogody), II - nawadnianie sterowane automatycznie przy ustalonym poziomie wilgotności podłoża (sonda pojemnościowa), III - nawadnianie sterowane automatycznie na podstawie ciągłego pomiaru masy 18 roślin (cała kombinacja ustawiona na wadze). Celem doświadczenia było opracowanie precyzyjnego sterowania nawadnianiem gerbery za pomocą prototypowego urządzenia wagowego, współpracującego ze sterownikiem nawodnieniowym. Skład pożywki nawozowej był identyczny we wszystkich kombinacjach (N 170, P 34, K 200, Mg 30, Ca 140 (mg/l) + mikroelementy). Automatyczne nawadnianie na podstawie pomiaru masy doniczek z roślinami powodowało uzależnienie dawek nawodnieniowych od zmiany warunków atmosferycznych, które wpływają na potrzeby wodne roślin (nasłonecznienie i temperatura). Gerbery nawadniane za pomocą systemu wagowego zużyły wpraw-dzie najwięcej wody w przeliczeniu na jedną roślinę, ale ...
W Polsce podstawowe warzywa szklarniowe uprawia się bezglebowo w systemie otwartym, to jest takim, w którym nadmiar pożywki wyciekający ze strefy wzrostu korzeni odprowadzany jest do gruntu szklarni lub do ścieków. Wy-cieki roztworów z mat uprawowych są bardziej skoncentrowane w porównaniu z pożywką dozowaną pod rośliny.Celem badań prowadzonych w latach 2010 -2012, było określenie wpływu podłożowych upraw bezglebowych pomidora i ogórka na wzrost zawartości skład-ników mineralnych w płytkich wodach gruntowych, występujących pod obiektami uprawowymi oraz w ich sąsiedztwie. Próbki wody do analiz chemicznych pobierano co 3 tygodnie z piezometrów zlokalizowanych w szklarniach oraz terenach przyległych, w odległości 25 i 300 m od tych obiektów. Wyniki analiz chemicznych wody wskazują na wzrost stopnia zanieczyszczenia tych wód składnikami nawozowymi. Wody gruntowe znajdujące się bezpośrednio pod uprawami bezgle-bowymi zanieczyszczone były prawie wszystkimi składnikami, które występują w pożywkach nawozowych Do wód gruntowych w znacznych ilościach przedo-stawały się związki azotu, potasu, wapnia i magnezu. Zanieczyszczenie wód grun-towych pod uprawą ogórka było na podobnym poziomie jak pod uprawą pomidora. Zawartość składników mineralnych w wodach gruntowych malała wraz z wzrostem odległości od obiektów uprawowych (źródła wycieku pożywek do gleby) ...
