Eksperyment polowy przeprowadzono w latach 2007-2009 na terenie ośrodka szklarniowego Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Doświadczenie założono w trzech powtórzeniach metodą losowanych bloków. Ba-dano wpływ sposobu stosowania AgroHydroGelu (kontrola, AgroHydroGel zasto-sowany pod rozsadę, AgroHydroGel zastosowany pod roślinę w gruncie, połowa dawki AgroHydroGelu zastosowana pod rozsadę, połowa pod roślinę w gruncie) oraz odmiany (‘Gabi', ‘Delikates Biała', ‘Wiedeńska Biała') na wielkość i jakość plonu kalarepy, uprawianej w gruncie w warunkach klimatycznych środkowo-wschodniej Polski. Kalarepę uprawiano z rozsady przygotowanej w szklarni nie-ogrzewanej. Nasiona każdej odmiany wysiano w trzeciej dekadzie marca do skrzy-nek wypełnionych substratem torfowym z dodatkiem AgroHydroGelu lub tylko samym substratem. Zbiór kalarepy przeprowadzono dwukrotnie w odstępach 7-10 dniowych, minimalna średnica zgrubienia wynosiła 3 cm. Początek zbiorów przy-padał po 50-51 dniach od wysadzenia rozsady. Na podstawie uzyskanych wyników badań stwierdzono, że warunki pogodowe w latach badań miały istotny wpływ na wielkość plonu, średnią masę i średnicę zgrubienia, a także na zawartość składników odżywczych w zgrubieniach kalarepy. Najbardziej korzystnie na wzrost plonów badanych odmian kalarepy oddziaływał AgroHydroGel zastosowany w całości pod roślinę w gruncie. Spośród badanych odmian ‘Gabi' i ‘Wiedeńska Biała' charakteryzowały się większym plonem oraz większą masą i średnicą zgrubienia w porównaniu z odmianą ‘Delikates Biała'. Stwierdzono, że sposób stosowania AgroHydroGelu nie miał ...
Celem podjętych badań było poznanie wpływu nawadniania kroplowego i deszczownianego na wysokość i jakość plonu wybranych odmian ziemniaka średnio wczesnego. Doświadczenia polowe przeprowadzono w latach 2001-2003 we wsi Kosobudy, gm. Brusy, woj. pomorskie, na glebie zaliczanej do IVb klasy bonitacyjnej (kompleks 5 żytni dobry). Ilość wody łatwo dostępnej dla roślin (efektywna retencja użyteczna) w warstwie gleby o kontrolowanym uwilgotnieniu (od 0 do 40 cm) wynosiła 29,5 mm.Dwuczynnikowe doświadczenie założono metodą losowanych podbloków układzie zależnym split-plot, w czterech replikacjach. Czynnikiem pierwszego rzędu było nawadnianie, zastosowane w trzech wariantach: O - bez nawadniania (obiekt kontrolny), K - nawadnianie kroplowe, D - nawadnianie deszczowniane. Czynnik drugiego rzędu stanowiły trzy średnio wczesne odmiany ziemniaka: Barycz, Mors, Triada. Ziemniaki uprawiano na pełnej dawce obornika bydlęcego (35 t∙ha-1) wnoszonego do gleby jesienią pod orkę zimową. Nawożenie fosforem i potasem wynosiło 80 kg P2O5∙ ha-1 i 140 kg K2O∙ ha-1. Nawożenie azotem zasto-sowano w dawce 90 kg N∙ ha-1. Terminy wykonywania nawodnień ustalano na podstawie potencjału wodnego gleby określanego przy użyciu tensjometrów. Nawadnianie rozpoczynano w momencie, kiedy siła ssąca gleby wynosiła -0,03 MPa.Zastosowanie nawodnień w uprawie ziemniaka istotnie zwiększyło plon handlowy bulw. Nie stwierdzono istotnych różnic w wysokości plonów ziemniaka ...
Celem badań była ocena wpływu deszczowania i nawożenia azotowego oraz interakcji tych czynników na wysokość plonu i wartość browarną ziarna dwóch jakościowych odmian jęczmienia jarego ‘Mauritia' oraz ‘Marthe'. Ścisłe doświadczenia polowe przeprowadzono w latach 2010-2011 na glebie lekkiej o zwięzłym podłożu w Stacji Badawczej Uniwersytetu Technologiczno-Przyrod-niczego, zlokalizowanej w Mochełku koło Bydgoszczy, a więc w strefie o naj-większych przeciętnych niedoborach opadów atmosferycznych i potrzebach stosowania uzupełniającego deszczowania w Polsce pod względem kryterium klimatycznego. Biorąc pod uwagę warunki glebowe doświadczenia, stosowane deszczowanie miało typowy dla warunków klimatycznych Polski charakter inter-wencyjny, uzupełniający okresowe braki opadów atmosferycznych w okresie wzmożonych potrzeb wodnych jęczmienia. Hipoteza badawcza zakładała, że za-stosowanie deszczowania w technologii uprawy jęczmienia spowoduje wzrost i stabilizację wysokości plonów ziarna oraz przyczyni się do pozyskiwania surowca spełniającego kryteria przydatności browarnej, niezależnie od występujących w sezonie wegetacji okresów suszy rolniczej. Założono także, że w warunkach deszczowania możliwe będzie zastosowanie wyższych dawek nawożenia niż w uprawie tradycyjnej, prowadzonej w warunkach naturalnych opadów atmosfe-rycznych, a zwiększone nawożenie azotowe przyczyni się do wzrostu wysokości plonów, nie pogarszając jakości ziarna przeznaczonego do przemysłu browarni-czego. Wyniki przeprowadzonych ścisłych doświadczeń polowych potwierdziły hipotezę, że pod względem kształtowania wskaźników produkcyjnych i jakościo-wych, wprowadzenie deszczowania do technologii produkcji jęczmienia browarnego jest zabiegiem bardzo ...
