Autokorelacja przestrzenna wskaźników infrastruktury wodno-ściekowej woj. małopolskiego

Autokorelacja jest działem statystyki, który zajmuje się analizą danych przestrzennych, w dalszej kolejności opisem i badaniem zjawisk przestrzennych. Metody statystyki przestrzennej nazwane są także przeglądową analizą danych przestrzennych (explorative spatial data analysis, ESDA). Statystyki przestrzenne są efektywnym sposobem wyszukiwania zależności występowania danego zjawiska z przestrzenią geograficzną. Miary autokorelacji przestrzennej obrazują zależność zmiennych w odniesieniu do lokalizacji przestrzennej. Korelacja przestrzenna (autokorelacja dodatnia) pozwala stwierdzić, że nasilenie danego zjawiska jest bardziej zauważalne w obiektach przyległych do siebie niż w obiektach od siebie odległych. W statystyce przestrzennej są wykorzystywane dwa typy miar: miary globalne i miary lokalne. Autorzy w artykule do zobrazowania przestrzennej zależności występowania infrastruktury gospodarki wodno-ściekowej posłużyli się miarą globalną. Do obliczenia miary globalnej wykorzystano program R CRAN. Wyliczono miarę globalną statystyki I Morana dla różnych macierzy wag przestrzennych. Dane do analizy pozyskano z Głównego Urzędu Statystycznego w Krakowie i jest to stan infrastruktury wodno-ściekowej na rok 2004. Statystyka I Morana pozwala wykryć globalne wzorce autokorelacji w obiektach przestrzennych w odniesieniu do przyjętej macierzy wag. Miara globalna jest jedno-liczbowym wskaźnikiem zależności przestrzennej lub ogólnego podobieństwa regionów. Zaletą miary globalnej jest jej syntetyczność, a wadą uśrednianie. W artykule przedstawiono możliwości zastosowania statystyki przestrzennej w analizie zjawisk infrastruktury wodnościekowej. W tym celu zbadano ...

Nakłady inwestycyjne na gospodarkę wodno-ściekową a wyposażenie infrastrukturalne gmin powiatu nowotar-skiego

W strukturze wydatków inwestycyjnych gmin przeważają wydatki na infrastrukturę związaną z gospodarką wodno-ściekową, drogami i szkolnictwem [Pięcek 2008]. Celem opracowania jest określenie tempa rozwoju infrastruktury wodno- ściekowej oraz towarzyszących mu nakładów na środki trwałe służące ochronie środowiska. Przeprowadzone analizy dotyczą zmian wielkości nakładów inwestycyjnych związanych z gospodarką wodno-kanalizacyjną w okresie przed i po wstąpieniu Polski do UE (w latach 2002–2003 i 2004–2006). Uzyskane wyniki zestawiono z realnymi zmianami infrastruktury wodno-ściekowej. Zweryfikowano czy zmianom wielkości nakładów na inwestycje infrastrukturalne w gminach towarzyszą podobne zmiany w wyposażeniu infrastrukturalnym. Do badań wybrano gminy powiatu nowotarskiego. Jest to powiat, który należy do najlepiej zagospodarowanych pod względem inwestycji z zakresu gospodarki wodno – ściekowej i jednocześnie, w którym dynamika tych inwestycji jest najmniejsza. ...