Prof. dr hab. inż. Bernard Wiśniewski

Dr Tomasz Wolski

Dr hab. inż. Władysław Buchholz

Dr inż. Andrzej Kreft

Bilanse wód jeziora Dąbie

Bilans wód jeziora Dąbie przeanalizowano trzema sposobami: jako bilans dobowy, bilans uśredniony za 10-lecie na podstawie przepływów rzeki Regalicy wyznaczonych przez Mikulskiego i Ostapską-Bojanowicz [1965] oraz bilans wód oparty o przepływy w ciekach dochodzących do jeziora Dąbie wyznaczonych z modelu ruchu ustalonego dolnej Odry [Buchholz 1991]. W badaniu bilansu wodnego jeziora Dąbie najistotniejszą okazała się metodyka zaadaptowana z modelu hydraulicznego Odry. Wyznaczony według tej metodyki udział Regalicy w ogólnym przychodzie wód jeziora wynosi 73,5 %, (6557,8 mln m3), Orlego Przesmyku 23,9 % (2135,3 mln m3), dopływu ze zlewni 2,3 % (205,5 mln m3) oraz opadu 0,33% (29,3 mln m3). Natomiast Iński Nurt stanowił 84% rozchodu (7503,2 mln m3), Babina 15,63 % (1395,5 mln m3), a parowanie 0,33% (29,9 mln m3). Całkowity przychód w roku średnim z wielolecia to 8927,9 mln m3 wody. Obliczono z wielolecia 1948-1990, że średniorocznie jezioro Dąbie wymienia swe wody 65 razy. ...

Dr inż. Marta Wardas

Dr inż. Urszula Aleksander-Kwaterczak

Dr inż. Elżbieta Łojan

Mgr inż. Piotr Woźniak

Dr Tomasz Wolski

Inwentaryzacja źródeł i ocena poziomu zanieczyszczenia metalami ciężkimi osadów dennych rzeki Prądnik-Białucha w Krakowie, celem określenia potencjału ekologicznego

Zgodnie z ustawą Prawo wodne, poprzez cieki naturalne, rozumie się rzeki, strugi, strumienie oraz inne wody, płynące w sposób ciągły lub okresowy, naturalnymi korytami (Dz.U. 2005.239.2019 (U)). Cieki zurbanizowane, wg Osmulskiej-Mróz [1990], to z kolei położone w granicach miasta i drenujące tereny miejskie strumienie i rzeczki. Ich średnie dzienne natężenie przepływu nie przekracza 1,5 m3/s, a maksymalny stosunek szerokości do głębokości jest równy 20:1. Cieki zurbanizowane, często o rozwiniętej małej retencji, ulegały i ulegają w przyspieszonym tempie zanikowi, wskutek intensywnej urbanizacji lub stają się otwartymi (ewentualnie częściowo przykrytymi) kanałami transportującymi zanieczyszczenia do większych odbiorników. Szczególnie w obrębie ich zlewni dochodzi do kumulacji metali ciężkich w osadach, co może być przyczyną, razem z procesami eutrofizacji i zasolenia, degradacji potencjału ekologicznego i zaniku wrażliwych osobników roślinności wodnej. Przykładem takiego cieku w Krakowie jest rzeka Prądnik-Białucha. W celu oceny jej jakości określono wskaźniki fizykochemiczne (pH, PEW i Eh) oraz zawartość metali ciężkich w wodzie, zawiesinie i osadach dennych. W wodzie określono także stężenie chlorków, siarczanów, azotanów i fosforanów. Wyniki odniesiono do normatywów obowiązujących w Polsce i Unii Europejskiej. Obszar koryta rzeki zinwentaryzowano pod względem obecności źródeł zanieczyszczenia i występowania (ilościowość i stopień wrażliwości na stresory) roślinności wodnej w warunkach ekologicznie trudnych. ...