Ukształtowanie rozłogów gospodarstw jest jednym z najważniejszych czyn-ników wpływających na koszty prowadzonej działalności rolniczej. Wadliwy rozłóg gruntów powoduje przyrost kosztów uprawowych, a tym samym zmniejszenie opłacalności produkcji rolniczej. Czynnik ten traktowany jest z tego powodu jako jedna z najważniejszych przesłanek uzasadniających przebudowę struktury prze-strzennej danego obszaru w drodze scalenia gruntów. Celem prezentowanej rozprawy było zaproponowanie modelu optymalizacji układu gruntowego wsi, ujmującego wpływ jego parametrów na ponoszone koszty uprawowe, a następnie jego rozwiązanie. Zaprezentowane w pracy rozważania o charakterze teoretycznym rozszerzają ponadto wiedzę na temat zasad formowania układów działek i dróg rolniczych we wsi zapewniających możliwie największe zbliżenie gruntów do zabudowań gospodarczych oraz poprawne ukształtowanie rozłogów działek. Cechą charakterystyczną modelu jest przyjęcie podziału wsi na kompleksy projektowe, a następnie podział tych kompleksów na elementarne ob-szary o niewielkiej powierzchni dokonany zgodnie z przyjętymi kierunkami pro-jektowania działek. Wydzielone elementy, o kształcie wydłużonych pasków, są przedmiotem procedury optymalizującej mającej na celu rozmieszczenie ich w sposób minimalizujący przeciętną odległość gruntów na rozpatrywanym obszarze. Istotnym elementem modelu jest tabela odległości pomiędzy siedliskami gospo-darstw, a zbiorem elementów powierzchniowych, która w przypadku przeciętnej wsi może zawierać kilka milionów elementów. Do wyznaczania odległości zaproponowano jeden z algorytmów identyfiku-jących najkrótsze ścieżki w grafie, w postaci którego została zapisana sieć trans-portowa ...
