Ścieki organiczne przemysłu krochmalniczego oczyszcza się w filtrach gruntowych, w postaci pól filtracyjnych założonych na glebach przepuszczalnych. W latach siedemdziesiątych XX wieku podejmowano próby zaadaptowania koncepcji rolniczego wykorzystania ścieków organicznych do warunków leśnych. W 1984 r. została uruchomiona Leśna Oczyszczalnia Ścieków (LOŚ) Zakładów Przemysłu Ziemniaczanego w Iławie. Do rozprowadzania ścieków założono deszczownię stałą ze zraszaczami obrotowymi, która zasięgiem objęła 216 ha drzewostanów sosnowych nadleśnictwa Iława (od 2001 roku oczyszczalnię ograniczono do 175 ha). W 1984 r. założono sieć 30 piezometrów, z czego 16 zlokalizowano na terenie oczyszczalni, a 14 poza jej granicami. Piezometry te służyły głównie do obserwacji poziomu wód gruntowych. Kilka razy do roku z niektórych piezometrów pobierano próbki wody do badań jakościowych. Celem pracy jest ocena zmian jakości wód gruntowych w okolicy Leśnej Oczyszczalni Ścieków w Iławie, zachodzących pod wpływem deszczowania ściekami z przemysłu ziemniaczanego w latach 2006–2007. Ocenie poddano skład fizykochemiczny próbek wody z 7 piezometrów. Analizy próbek wody wykonano w dwóch akredytowanych laboratoriach i obejmowały one m.in.: pH, przewodność elektrolityczną oraz stężenia Ca, Mg, Na, K, NO3-, NH4+. Wybrane wskaźniki jakości, spośród wszystkich badanych, najlepiej obrazują charakter zmian jakości wód gruntowych, zachodzących pod wpływem „deszczowania” lasu ściekami. Najmniejsze wartości przewodności elektrolitycznej oraz stężeń NO3-, Ca, Mg, ...
