Dr inż. Joanna Agnieszka Pawłowicz

Dr inż. Elżbieta Szafranko

Metodyka określania przydatności różnych terenów do pełnienia funkcji rekreacyjnych na przykładzie Lasu Miejskiego w Olsztynie

Tereny wiejskie stanowią atrakcyjną alternatywę dla wypoczynku ludności z miast i miasteczek. Kontakt z przyrodą, czyste środowisko oraz fakt bliskości tych obszarów eliminujący długie i często uciążliwe podróże stanowią o ich atrakcyjności. Ocena przydatności terenów do wykorzystania zgodnie z określoną funkcją wymaga analizy szeregu kryteriów. Ukształtowanie terenów, gatunki roślin, obecność akwenów wodnych i innych ciekawych obiektów może zadecydować o atrakcyjności obszarów i przypisaniu im określonych funkcji. W procesie decyzyjnym dotyczącym wyboru terenu pod daną funkcję wybierany wariant optymalny spełniający w najwyższym stopniu określone oczekiwania. Podmiot analizy definiuje zestaw kryteriów lub częściej różne warianty zestawu kryteriów, które są analizowane poprzez matematyczne wspomaganie procesu podejmowania decyzji. Pod pojęciem kryterium oceny rozumie się cechę przestrzeni, za pomocą, której dokonuje się klasyfikacji i oceny zjawisk fizyczno-geograficznych na danym obszarze.W artykule przedstawiono fragment zaproponowanej metodyki i procedurę postępowania prowadzącego do określenia przydatności terenów leśnych do pełnienia określonych funkcji społecznych i rekreacyjnych.     ...