Streszczenie:

Celem badań było określenie, jaka objętość wód deszczowych może przedostawać
się przez otwory techniczne we włazach studzienek do wnętrza przewodów
kanalizacji rozdzielczej. Niewłaściwe wykonawstwo nawierzchni ulic lub
nieodpowiednio wykonane zwieńczenia studzienek kanalizacyjnych prowadzą do
sytuacji, gdy powierzchnia włazu ulega obniżeniu w stosunku do powierzchni
terenu. Spływająca podczas opadu deszczu lub roztopów po powierzchni terenu
woda wypełnia powstałe obniżenie i przelewa się do wnętrza studzienki przez
szczeliny, a głównie przez otwory techniczne we włazie. Otwory te służą do
wprowadzania klucza lub dźwigni do podnoszenia lub otwierania pokrywy włazu.
Badania terenowe wykazały, że wiele studzienek kanalizacyjnych wykonanych
jest niewłaściwie. W wielu przypadkach pokrywa włazu usytuowana jest od
10,6 do 38,3 mm poniżej poziomu terenu. Sprzyja to przelewaniu się wód deszczowych
lub roztopowych przez szczeliny lub otwory we włazie do wnętrza studzienki.
Na podstawie badań laboratoryjnych wykazano, że dopływ wód deszczowych
do studzienki, przez otwór służący do podnoszenia pokrywy włazu, można
opisać za pomocą równania Q = 25 · h2 + 7,7679 · h, w którym h stanowi zagłębienie
włazu poniżej poziomu terenu.
Przeprowadzone badania wykazały, że przy długotrwałych opadach deszczu
lub intensywnych spływach powierzchniowych, związanych z roztopami śniegu,
otwory techniczne we włazach studzienek kanalizacyjnych, usytuowanych niewłaściwie poniżej poziomu terenu, mogą być istotną przyczyną dopływu wód
przypadkowych do kanalizacji ścieków bytowych. Wskazuje to na potrzebę większej
staranności w wykonywaniu zwieńczeń studzienek kanalizacyjnych oraz prac
związanych z odbudową uszkodzonych nawierzchni drogowych.