Streszczenie:

W artykule zaproponowano metodę analizy zagospodarowania przestrzennego obszarów położonych w granicach korytarzy ekologicznych na potrzeby oceny ich funkcjonowania w systemie przyrodniczym gminy. Metodę zastosowano na przykładzie korytarza ekologicznego położonego w centralnej części gminy Góra Kalwaria, łączącego kompleksy Lasów Chojnowskich z Doliną Wisły. Przeanalizowano możliwość zapewnienia łączności przyrodniczej na tym obszarze w świetle istniejącego oraz planowanego zagospodarowania przestrzennego gminy. W przebiegu analizowanego korytarza wskazano kilku fragmentów, w których ciągłość przyrodnicza jest zagrożona pod wpływem presji zabudowy oraz istniejących lub planowanych barier komunikacyjnych. Wyniki oceny mogą być podstawą do weryfikacji polityki przestrzennej gminy w zakresie wyznaczania granic systemu przyrodniczego oraz szerszej dyskusji nt. formalnych oraz praktycznych problemów związanych z utrzymaniem korytarzy ekologicznych.