Streszczenie:

Nawadnianie w szkółkach roślin ozdobnych ze względu na specyfikę produkcji i różnorodność uprawianych gatunków, wymaga dużych ilości wody. Niedostosowanie natężenia nawodnienia do potrzeb wodnych roślin jest przyczyną pogorszenia ich jakości i wymaga dużych nakładów pracy związanych z kontrolą wzrostu. Odpowiednie nawadnianie umożliwia regulację wzrostu i rozwoju roślin, zmniejszenie zużycia wody oraz kosztów związanych z nakładem pracy. W konsekwencji może istotnie wpływać na poprawę konkurencyjności szkółki, a także ograniczać zagrożenie ekologiczne spowodowane nieracjonalnie wysokim wykorzystaniem naturalnych zasobów wodnych. Regulowany deficyt nawadniania (Regulated Deficit Irrigation RDI), to metoda polegająca na ograniczeniu lub całkowitym zaprzestaniu nawadniania w określonej fazie rozwojowej roślin, w sposób nie powodujący ich uszkodzeń, pogorszenia jakości, kwitnienia, plonowania roślin lub trwałości pozbiorczej. Okresowy niedobór wody zastosowany w odpowiednim czasie i natężeniu umożliwia kontrolę wzrostu i rozwoju roślin, a ponadto pozwala znacząco ograniczyć zużycie wody w ich produkcji. Metoda ta jest skuteczna w ograniczaniu zużycia wody i poprawie plonowania wielu gatunków roślin sadowniczych. Przeprowadzone w ostatnich latach eksperymenty dowodzą pozytywnego wpływu stosowania kontrolowanych deficytów nawadniania w uprawie krzewów ozdobnych. W pracy omówiono fizjologiczne podstawy odporności drzew i krzewów ozdobnych na deficytowe nawadnianie oraz potencjalne możliwości wykorzystania metody regulowanego deficytu nawadniania (RDI) w produkcji szkółkarskiej