Streszczenie:

Na podstawie 4 serii czasowych przepływów dobowych z okresu 49 lat w zlewni Małej Wisły przeanalizowano dwie metody tworzenia krzywych czasu przekroczenia przepływu (KCPP): metodę tradycyjną, za pomocą której tworzona jest jedna krzywa na podstawie danych przepływów z całego N-letniego okresu czasu oraz drugą metodę, polegającą na tworzeniu N rocznych KCPP, uśrednianych następnie do krzywej średniej. Krzywa ta różni się od krzywej N-letniej szczególnie w obszarze przepływów minimalnych. W obszarze tym (dla założonych procentowych czasów przekroczenia p = 60, 70, 80 i 90%) przepływ o gwarancji przewyższenia p obliczony na podstawie średniej KCPP jest wyższy od przepływu o gwarancji przewyższenia p obliczonego na podstawie N-letniej KCPP od około 10% dla p = 60% do nawet ponad 20% dla p = 90%. Fakt wzrostu i jego wielkość mają znaczenie dla wyboru przepływu granicznego definiującego niżówkę oraz dla planowania poboru wody.
Zastosowanie drugiego podejścia oznacza, że zamiast jednej wartości czasu przewyższenia przepływu, p% lub 365p dni, i jednej wartości X_p przepływu, powstaje N-elementowy zbiór wartości czasu przewyższenia zadanej wartości przepływu oraz N-elementowy zbiór wartości przepływu X_p o zadanym czasie przewyższenia. Zbiory te wskazują na zmienność zarówno gwarancji przepływu jak i przepływu gwarantowanego. Zmienności te zostały zbadane dla 4 badanych stacji i okazały się znaczne.