Streszczenie:

Badania przeprowadzono w latach 2010-2012 na polu doświadczalnym Katedry Warzywnictwa i Standaryzacji Krymskiego Uniwersytetu Agrotechnologicznego w Symferopolu (44°56'N, 34°06'E). W doświadczeniu badano wpływ: metody uprawy (uprawa z rozsady i z siewu bezpośredniego do gruntu); terminu siewu nasion - bezpośrednio do gruntu (pierwsza dekada marca, druga dekada marca, pierwsza dekada kwietnia) - na rozsadę (druga dekada lutego, pierwsza dekada marca, druga dekada marca); rozstawy roślin w rzędzie (20, 25 i 30 cm), na cechy morfologiczne i plonowanie pora 'Sizokrył'. Pory uprawiano w podwójnych rzędach oddalonych od siebie o 40 cm. Odległość między skrajnymi rzędami w pasie wynosiła 100 cm (100+40). Rośliny uprawiane z rozsady charakteryzowały się lepszymi cechami biometrycznymi niż uprawiane z siewu nasion wprost do gruntu. Opóźniony o 10 dni termin siewu nasion przy produkcji rozsady (w stosunku do terminu kontrolnego tj. pierwszej dekady marca) wpłynął najkorzystniej na cechy biometryczne plonu. Przy uprawie pora z siewu bezpośredniego nasion do gruntu najwcześniejszy termin siewu pozwolił na zebranie roślin o najkorzystniejszych parametrach. Uprawa porów w rozstawie 25 cm w rzędzie pozwoliła na uzyskanie roślin o istotnie największej średnicy łodygi rzekomej o największej liczbie liści. Zwiększenie powierzchni przypadającej na jedną roślinę powodowało istotny wzrost szerokości blaszki liściowej. Analiza korelacji uzyskanych wyników wykazała, że średnica łodygi rzekomej zależy od wysokości roślin, liczby liści i ich szerokość.