Streszczenie:

W warunkach polowych bezpośredni pomiar intercepcji roślinności leśnej jest nadal zadaniem bardzo trudnym do wykonania, zwłaszcza ze względu na ograniczenia metodyczne i techniczno - organizacyjne [Olszewski, 1984, Kossowska-Cezak i in., 2000].Drogą do pogłębienia wiedzy o czynnikach kształtujących intercepcję zbiorowisk leśnych są badania w warunkach kontrolowanych [Anzhini i in., 2007], które mogły by dostarczyć danych do identyfikacji modeli matematycznych. Pei i in. [1993] wykonał w laboratorium symulacje opadu na stałej powierzchni drzewa, zmieniając dziesięć razy natężenie deszczu w zakresie od 47,4 do 147,6 mm/h. Podobnie Keim i in. [2006] zastosował natężenia od 20 do 420 mm/h zmieniając także rozmiar kropel symulowanego opadu od 1,0 do 2,8 mm. W warunkach klimatycznych Polski jest to natężenie dające wysokość opadu występującego z stosunkowo małym prawdopodobieństwem.Istotą badań intercepcji było zraszanie drzewek symulowanym opadem deszczu o określonych parametrach, według metodyki opracowanej i przetestowanej uprzednio na makietach. Aby przeprowadzić badania intercepcji drzew zraszanych symulowanym opadem deszczu w zakresie od 2 do 11 mm/h należało zaprojektować i zbudować zestaw zraszający [Klamerus-Iwan i in., 2013] uwzględniając trudności z uzyskaniem niskich natężeń. Przyjęte ogólne założenia badawcze, jak również wypracowaną oryginalną technikę pomiaru intercepcji drzewek w warunkach laboratoryjnych można ocenić pozytywnie. Otrzymano bowiem wyniki pomiarów dające się logicznie interpretować, przydatne do identyfikacji modeli matematycznych zbudowanych na przesłankach przyrodniczych.