Streszczenie:

Przedmiotem badań jest zbiornik intercepcyjny sosny zwyczajnej, który tworzy jej powierzchnia. Powierzchnia drzewa w największym stopniu różnicuje wysokość intercepcji potencjalnej, czyli maksymalnie możliwej ilości wody jaką drzewo może zatrzymać po pojedynczym deszczu. Do precyzyjnych badań nad in-tercepcją w warunkach laboratoryjnych określenie tylko współczynnika LAI okazało się niewystarczające. Celem przeprowadzonych badań było określenie powierzchni intercepcyjnej w oparciu o zdigitalizowany obraz igieł i pędów za pomocą programu SigmaScan 5.0 Pro. Zastosowano 2 metody uzyskania obrazów igieł - za pomocą skanera oraz aparatu fotograficznego. Uzyskane wyniki i zaproponowana metodyka pozwoliła na dokładne określenie zbiornika intercepcyjnego pojedynczego drzewa.