Streszczenie:

Oceniono wielkość biomasy glonów rozwijającej się na glebach odłogowa-nych o różnym składzie granulometrycznym (gliny, piaski gliniaste mocnne, piaski słabo gliniaste, piaski gliniaste lekkie). Badania dotyczyły powierzchni gleby
i warstwy do głębokości 30 cm w czwartym roku odłogowania. Obiektem badań było pole pozostawione bez ingerencji człowieka i pole pielęgnowane corocznym koszeniem, gdzie rozdrobniony pokos roślin pozostawał na polu. W czwartym roku odłogowania rozmieszczenie glonów w glebie odłogu niekoszonego było bardzo słabo związane z uziarnieniem gleby. Silny wpływ struktury granulometrycznej zaznaczył się na odłogu pielęgnowanym. W glebie do głębokości 30 cm najwięcej glonów rozwijało się w na piaskach gliniastych mocnych i na piaskach słabo gliniastych. Również powierzchnię gleby najobficiej zasiedlały glony na piaskach słabo gliniastych, a poza tym na glinach lekkich.
Natomiast skład granulometryczny gleby nie wykazał wpływu na plon roślin porastających oba odłogi. Istotne różnice w biomasie glonów i plonie roślin między odłogami wskazują, że glony nie stanowią konkurencji dla roślin w zdobywaniu biogenów i zabierają z gleby tylko to co nie zostaje wykorzystane przez rośliny. Stwierdzony został wpływ wielkości plonu roślin na biomasę glonów.