Streszczenie:

Nawadnianie rozsady pomidora uprawianego w doniczkach wypełnionych podłożem organicznym, prowadzi się ręcznie lub za pomocą zraszaczy umieszczo-nych nad roślinami. Nawadnianie zalewowe na stołach lub posadzkach zalewowych stosowane jest w produkcji roślin ozdobnych, a ostatnio coraz częściej
w uprawie rozsady pomidora i ogórka w kostkach wełny mineralnej. Celem badań prowadzonych w latach 2008 - 2010 było określenie wpływu fertygacji zalewowej pożywką o różnym stężeniu składników pokarmowych (EC = 1,5, EC = 2,5, EC
= 3,5, EC = 4,5 mS.cm-1), na wzrost i rozwój rozsady pomidora szklarniowego
w uprawie w substracie torfowym. Rozsada uprawiana była na podgrzewanej po-sadzce zalewowej. Doniczki z roślinami pomidora podczas procesu fertygacji za-lewano na wysokość 3-4 cm przez okres 30 minut. Rodzaj fertygacji nie miał istot-nego wpływu na wzrost i rozwój rozsady pomidora. Rośliny uzyskane przy fertygacji zalewowej jak i ręcznym podlewaniu pożywką charakteryzowały się po-dobną wysokością, grubością łodygi, świeżą i suchą masą, a także powierzchnią i liczbą liści. Większość parametrów wzrostu (wysokość, świeża masa, powierzchnia i liczba liści) była najbardziej korzystna dla rozsady pomidora przy stosowaniu do fertygacji pożywki, o średniej zawartości składników pokarmowych EC 2,5 i EC 3,5 mS.cm-1. Podwyższenie stężenia składników w pożywce do EC - 4,5 mS.cm-1 przyczyniło się do uzyskania rozsady niższej, o cieńszej łodydze, ale o wyższej zawartości suchej masy. Stan odżywienia rozsady pomidora podstawowymi ma-kroskładnikami (NPK i Ca), zarówno przy fertygacji zalewowej jak i ręcznej, był na podobnym poziomie. Istotnie niższą zawartość azotu w roślinach pomidora stwierdzono przy niskim stężeniu stosowanej pożywki EC 1,5 mS.cm-1. Wraz ze wzrostem stężenia podawanej pożywki rosło zasolenie
w substracie torfowym. Silniejsze zatężanie składników mineralnych w substracie zachodziło pod wpływem fertygacji zalewowej.