Streszczenie:

W ICM na Uniwersytecie Warszawskim działa operacyjnie kilka modeli numerycznych prognoz pogody. Na przykładzie modelu COAMPS, rozwijanego od kilku lat, omówiono główne elementy systemu numerycznych prognoz pogody, z ukazaniem złożoności takiego systemu i rozproszonego środowiska obliczeniowego, w którym system prognoz numerycznych działa. We współczesnych systemach numerycznych prognoz pogody jakość i skomplikowanie każdego z jego elementów ma swój wpływ na ostateczną jakość wyników. Dla zastosowań agro-meteorologicznych szczególnie istotny jest moduł oddziaływania podłoża z atmos-ferą. Przedstawiono wyniki eksperymentów dotyczących wpływu włączenia do standardowego systemu Coupled Ocean/Atmosphere Mesoscale Prediction System (COAMPS) zaawansowanego modelu powierzchni gruntu NOAH opracowanego przez kilka amerykańskich instytucji. Do oceny zachowania się tego modułu połą-czonego z modelem numerycznych prognoz pogody o wysokiej rozdzielczości COAMPS wykorzystano zarówno wybrane przypadki konwekcji przy dobrej pogodzie jak i konwekcyjnych okresów burzowych. Eksperymenty opracowano w taki sposób, żeby różne warunki podłoża (wilgotna powierzchnia gruntu w trakcie burz oraz sucha powierzchnia gruntu w dni z dobrą pogodą) wraz z różnorodnością sytuacji atmosferycznych mogły być wykorzystane do pogłębienia naszego rozumienia zachowania modelu numerycznych prognoz pogody.