Streszczenie:

W programie małej retencji wodnej w województwie dolnośląskim, przewi-dziano m.in. budowę zbiornika retencyjnego w Maleszowie na Małej Ślęzie
o pojemności całkowitej 5,60 mln m3. Długość projektowanej zapory wyniesie 338 m, maksymalna wysokość H = 11,11 m.
W dokumentacji geotechnicznej sporządzonej do potrzeb opracowania kon-cepcji projektowej podano, że górne warstwy podłoża głębokości do około 3,0 m budują lessopodobne gliny pylaste i gliny pylaste zwięzłe w stanie plastycznym
(IL = 0,40), pod którymi zalegają gliny pylaste w stanie twardoplastycznym IL = 0,17.
Na podstawie tych ustaleń autorzy dokumentacji geotechnicznej sformułowali wniosek, w którym nie zalecają posadowienia zapory na czwartorzędowych osadach lessopodobnych.
Z badań przedstawionych w dokumentacji geologicznej, opracowanej przy udziale autorów referatu wynika, że w dnie doliny zalegają holoceńskie namuły gliniaste, w stanie plastycznym na granicy miękkoplastycznego, z częściami orga-nicznymi Iom= 5÷10 %. Maksymalna miąższość tych osadów wynosi 9,0 m. Obli-czenia stateczności zapory metodą Felleniusa i Bishopa wykonano przy użyciu programu autorskiego. Badania stateczności i odkształceń wskazują na możliwość posadowienia zapory w projektowanym przekroju Małej Ślęzy.
Dla zapewnienia konsolidacji gruntów podłoża nasyp zapory realizować na-leżałoby w dwóch etapach, w okresie minimum 2-letnim, a w podłożu namułów wykonać pionowy drenaż, np. w postaci pali piaskowych.