Streszczenie:

Studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego zawierają zróżnicowane
i niewystarczająco sprecyzowane pojęcia określające obszary, które ze względu na zagrożenia lub możliwe uciążliwości, powinny podlegać odmiennym sposobom zagospodarowania oraz zabudowy. Gminne opracowania planistyczne, nawiązując do obowiązujących przepisów prawnych, określały je jako strefy: ochronne, kon-trolowane lub ograniczonego użytkowania. Również obecnie ustawodawca nie precyzuje pojęcia stref ochronnych, choć na podstawie rozdziałów 3 oraz 4 ustawy Prawo ochrony środowiska, wiele z nich określa jako obszary ograniczonego użyt-kowania lub strefy przemysłowe. Zdarza się, że unikając problemów związanych z dylematami nazewnictwa stref ochronnych, jeśli jest to możliwe, urbaniści wydzie-lają je jako oddzielne tereny funkcjonalne.