Streszczenie:

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy nie rozwiązuje w sposób właściwy nabrzmiewających problemów oraz kon-fliktów o skali ogólnospołecznej, zatem nie może być dobrym narzędziem równo-ważenia rozwoju. Jako element niemal nieograniczonej autonomii samorządu naj-niższego szczebla, utrudnia realizację ponadlokalnych zadań celu publicznego. Sugerowanym rozwiązaniem, zapewniającym zrównoważenie rozwoju
przestrzennego są zmiany systemu prawnego, zapewniające wprowadzenie:
hierarchicznego, ściśle powiązanego systemu planowania przestrzennego, odpo-wiedzialności finansowej oraz karnej dla osób podejmujących błędne decyzje
w zakresie zagospodarowania przestrzennego, ekonomicznego uzasadnienia istot-nych zmian strategii zagospodarowania przestrzennego.