Artykuł porusza problem projektowania działek na zadaną wartość metodą kolejnych przybliżeń. Autor zwraca uwagę na możliwość osiągnięcia końcowego wyniku, przeprowadzając z góry określoną ilość iteracji. Dla większości przypad-ków maksymalna ich ilość nie przekracza 17. Odnosi się także do uniwersalności tej metody projektowania. Jest ona niezależna od kształtu poszukiwanej granicy
i kierunku projektowania. Może być użyta do projektowania ortogonalnego jak
i biegunowego.
Al. Mickiewicza 24/28, 30-059 Kraków www.ar.krakow.pl/isig/wisig.htm mail:m.zygmunt@op.pl tel: 12 662 4537