Streszczenie:

Wiele gmin traktuje obecnie turystykę jako niezwykle istotny czynnik ak-tywizacji gospodarczej oraz swoisty stymulator rozwoju gospodarczego. Jest to szczególnie widoczne na obszarach charakteryzujących się wysoką atrakcyjnością turystyczną, którą determinują w sposób komplemen¬tarny: walory turystyczne, do-stępność komunikacyjna oraz stan zagospodarowania turystycznego. Celem po-znawczym pracy jest ocena wybranych elementów atrakcyjności turystycznej po-wiatów województwa opolskiego. Realizowane badania mają również cel praktyczny, gdyż ich wyniki zostaną wykorzystane przez ekspertów rozpatrujących wnioski o dofinansowanie projektów w ramach RPO WO 2007-2013. Materiał badawczy w niniejszej pracy ma charakter wtórny i został pozyskany w wy¬niku studiowania materiałów statystycznych oraz literatury i opracowań bibliograficz-nych. Zastoso¬wano metodę opisową, należącą do grupy metod badawczych o cha-rakterze indukcyjnym. Zakres przestrzenny badań obejmował 12 powiatów woje-wództwa opolskiego, a czasowy - rok 2008. Przedmiotem analizy są wybrane elementy atrakcyjności turystycznej badanego obszaru. W badaniu uwzględniono: powierzchnię obszarów chronionych, liczbę obiektów muzealnych, długość dróg publicznych, liczbę wypadków drogowych, liczbę obiektów noclegowych oraz liczbę miejsc noclego¬wych. Do oceny atrakcyjności turystycznej badanych powiatów posłużono się wielowymiarową analizą porównawczą - metodą wzorca rozwoju. Biorąc pod uwagę analizowane w pracy cechy diagnostyczne, zagregowane do miary rozwoju, najbardziej atrakcyjne turystycznie na terenie Opolszczyzny są po¬wiaty: nyski, opolski i strzelecki, zaś najmniej: krapkowicki i kędzierzyńsko-kozielski. Do powiatów o wysokiej atrakcyjności turystycznej zaliczyć można tyl-ko powiat nyski, do średniej zaś opolski. Pozostałe powiaty województwa należy uznać za obszary o niskiej atrakcyjności turystycznej. Duże znaczenie poznawcze i aplikacyjne poruszanych w pracy kwestii powoduje, że niezwykle istotne wydaje się być prowadzenie dalszych, pogłębionych badań nad atrakcyjnością turystyczną. Niezbędne wydaje się jednak znaczne rozszerzenie zbioru cech diagnostycznych, opisujących atrakcyjność tury¬styczną oraz zastosowanie bardziej wyrafinowanych metod analizy statystycznej.