Streszczenie:

Krajobraz jest wyrazem przemian historycznych, a zawężając zagadnienie do określonego miejsca - jest ikoną miejsca. Jeśli komponenty oraz ich formy nie są identyfikowalne, to efekty waloryzacji określają tylko potencjał. W efekcie ba-dań bezpośrednich sformułowano odpowiedź na pytanie: na ile czytelne są kom-ponenty. Jednakże zagadnienie dotyczy jeszcze formy, czyli na ile percypowane są układy komponentów. Analizy charakterystyk określających formę układów kom-ponentów, wskazują, że rozpatrywany krajobraz nie jest jednorodny w zakresie form przestrzennych zadrzewień i zakrzaczeń – to po pierwsze, a po drugie – spo-sób zmian użytkowania leśnego na rolnicze występuje w różnych formach. Analizy strukturalne dotyczące segmentów determinujących poziom po-strzegania form, wskazują, że przy różnych warunkach pogodowych, różny jest poziom identyfikacji. Percypacja przy pogodzie słonecznej jest bardziej jedno-znaczna niż podczas zachmurzenia. Identyfikacja faktu, iż istniejące obiekty budowlane nie deformują krajobra-zu, a z innymi komponentami tworzą określony ład przestrzenny, uznaje się jako bardzo ważną cechę. Przy współczesnej ekspansji na obszar wiejski, niedostoso-wanych do lokalnych form architektonicznych obiektów budowlanych, zidentyfi-kowane zjawisko jest jak najbardziej pozytywnym wyróżnikiem lokalnego krajo-brazu wiejskiego.