Streszczenie:

Przedmiotem badań jest rozpoznanie stanu wyposażenia w infrastrukturę ekologiczną górskich obszarów wiejskich o wysokich walorach przyrodniczych. Obszar objęty badaniami tworzy 8 gmin bieszczadzkich administracyjnie wchodzących w skład dwóch powiatów: bieszczadzkiego i leskiego. Wyniki badań wykazały, iż bieszczadzkie gminy górskie cechujące się wysokimi walorami przyrodniczymi posiadają słabo rozwiniętą infrastrukturę techniczną. W 2006 r, sieć wodociągowa gmin górskich Bieszczadów stanowiła blisko 2% całkowitej długości sieci wodociągowej w województwie podkarpackim, natomiast sieć kanalizacyjna 1,4%. Długość sieci wodociągowej przekroczyła długość kanalizacyjnej. Żadna z gmin nie osiągnęła wielkości wskaźników opisujących infrastrukturę techniczną na poziomie średnich przyjętych dla województwa podkarpackiego i kraju. Dodatkowo niepokoi fakt niewykorzystywania przez badane gminy funduszy strukturalnych na poprawę tej niekorzystnej sytuacji. Wśród badanych gmin najlepiej rozwiniętą sieć wodociągową i kanalizacyjną posiadała Solina, która w latach 2003–2006 skutecznie wykorzystywała środki unijne. Pozytywnie natomiast przedstawia się sytuacja pod względem ilości wytworzonych odpadów uciążliwych dla środowiska i sposobu ich zagospodarowania, gdyż odpady wytworzone w ciągu roku w całości poddawane są odzyskowi (w województwie 77%). Ponadto gminy górskie Bieszczadów pod względem zanieczyszczeń powietrza są jednymi z najczystszych gmin województwa podkarpackiego.