Streszczenie:

W ostatnich latach coraz częściej naukowcy zwracają uwagę na zachodzące w przyrodzie zmiany klimatyczne (wzrost temperatury powietrza, spadek sum opadów atmosferycznych). Implikują one zmiany składowych bilansów wodnych, a w praktyce zmiany stosunków wodnych, zarówno w skali globalnej, jak i lokalnej. Obecnie za największe zagrożenie uważa się przesuszenie siedlisk [Pierzgalski 2007]. Celem pracy było zaprezentowanie stosunków wodnych panujących na terenach leśnych obszarów mokradłowych jednego z Leśnictw (Leśnictwa Marianka) Leśnego Zakładu Doświadczalnego Siemianice w latach hydrologicznych 2005 i 2006. Badania wykazały, iż analizowane zlewnie, pomimo lokalizacji na terenach mokradłowych, cechują okresy z brakiem wody w rowach. Na analizowanych ciekach odpływ występował od połowy listopada 2004 roku do początku czerwca 2005 roku, a w następnym roku hydrologicznym – ponownie od połowy listopada, ale nieco dłużej, bo do połowy czerwca 2006. W odniesieniu do wód gruntowych obszaru zlewni zauważono przewidywalny związek zalegania zwierciadła wody z miejscem lokalizacji studzienek. Studzienki położone w partiach szczytowych zlewni mają lustro wody najgłębiej pod powierzchnią terenu, studzienki z terenów dolinowych najpłycej. Zaobserwować także można, że studzienki położone na obszarach wyższych (wododziałowych) charakteryzuje nieznacznie większe zróżnicowanie położenia lustra wody gruntowej w ciągu roku niż położonych niżej (w partiach dolinowych). Oba analizowane lata hydrologiczne (2005 i 2006) cechuje podobny przebieg zalegania zwierciadła wody gruntowej w poszczególnych siedliskach. Wyraźna jest także cykliczność zmian położenia lustra wody, tzn. podniesienie poziomu wody na jesień, a w miesiącach letnich jego obniżenie (wynik zmian w procesie transpiracji roślin). Związek zalegania zwierciadła wód gruntowych od różnych siedliska leśnych występujących na badanych zlewniach potwierdza zależność od wariantu uwigotnienia siedliska. Najpłycej zalegały wody w siedliskach olsu jesionowego – siedlisku bagiennym, natomiast wyraźnie najgłębiej w siedliskach boru mieszanego świeżego – siedlisku świeżym. Podczas analizowania zmian zalegania wód gruntowych w zależności od klas wieku drzewostanów wyraźnie rysuje się sezonowa zmienność oraz zbliżony przebieg zmian. Najpłycej zalegały wody w drzewostanach V i VI klasy wieku. Zdecydowanie najgłębiej w IV klasie wieku. Powyższe zależności dotyczą zarówno roku hydrologicznego 2005 jak i 2006.