Artykuł porusza problem ewentualnych zanieczyszczeń, jakie mogą zagrażać wodom gruntowym i powierzchniowym przez niewłaściwe ulokowanie i zabezpieczenie składowiska przed wymywaniem z niego substancji szkodliwych. Badania zostały przeprowadzone dla zamkniętego składowiska odpadów komunalnych w Chełmku, położonego w zachodniej części województwa małopolskiego. W pracy przeanalizowano kwestie związane z obiegiem wody w kwaterze i podłożu składowiska. Wykorzystując metodę polową Giryńskiego, określono współczynnik filtracji dla odpadów i gruntu znajdującego się w podłożu. Wykonano również badanie składu granulometrycznego, stopnia zagęszczenia, gęstości objętościowej oraz wilgotności naturalnej. Dzięki uzyskanym wartościom możliwe było obliczenie maksymalnej odległości rozprzestrzeniania się substancji szkodliwych o szerokim przedziale lepkości.Analizując wyniki można stwierdzić, że składowisko zlokalizowane jest zbyt blisko rzeki Przemszy. W przypadku niedostatecznej szczelności podłoża istnieje ryzyko wymycia szkodliwych substancji ze składowiska, a znajdujące się w podłożu piaski drobne nie stanowią wystarczającej bariery przed migracją zanieczyszczeń wraz z wodami gruntowymi. ...
Praca zawiera wyniki oznaczeń składu granulometrycznego, gęstości właściwej i objętościowej, porowatości oraz współczynników filtracji 3 kompozytów o różnych proporcjach piasku grubego do gliny pylastej, o zróżnicowanych zawartościach substancji organicznej. Kompozyty tworzono i badano w aspekcie możliwości dostosowania do budowy warstwy nośnej płyty boiska piłkarskiego i porównano je, pod względem uziarnienia i wodoprzepuszczalności, z wymaganiami normy DIN 18035. Stwierdzono, że krzywe uziarnienia kompozytów o skrajnych - największej i najmniejszej zawartości piasku w pewnych obszarach przedziału normatywnego odbiegały nieco od wymagań normy. Najbardziej dostosowanym do normy pod względem uziarnienia był kompozyt o średniej zawartości piasku. Wartości współczynników filtracji kompozytów silniej zagęszczonych (to jest o mniejszej porowatości), przy relatywnie niższych wartościach, zależały od uziarnienia - w przeciwieństwie do osiągających większe wartości współczynników, które od uziarnienia nie zależały, uzyskanych przy analogicznym uziarnieniu i mniejszym zagęszczeniu. Badania wykazały, że wszystkie badane kompozyty spełniały pod względem wodoprzepuszczalności wymaganie normy, przy czym graniczną wartość dopuszczalną spełniał silniej zagęszczony kompozyt o największej zawartości gliny pylastej. ...
