W pracy dokonano próby oceny wpływu ważniejszych czynników (spadki i długość działek, skład granulometryczny gleb, występowanie tarasów i kierunek orki) na natężenie erozji wodnej (roczne straty gleby) określone za pomocą metody USLE, na przykładzie wsi górskiej Konina. Wyróżniono 4 modele erozyjne terenu, dla których obliczono równania regresji. Z badań wynika m.in., że w modelu 1 o stromych, krótkich działkach głównym czynnikiem limitującym straty glebowe jest starasowanie stoków oraz wysoka odporność gleb. W modelu 2. o dość długich działkach czynnikami limitującymi erozję są słabe nachylenia działek oraz uprawa poprzecznostokowa, bądź ukośnostokowa. W modelu 3. o krótkich działkach silna erozja jest spowodowana ich znacznym nachyleniem przy niezbyt dużej odporności gleb. W modelu 4. o bardzo długich działkach – bardzo słabe ich nachylenie mimo uprawy równoległej do stoku warunkuje słabą intensywność erozji. Analizy współczynników regresji potwierdzają do pewnego stopnia prawidłowość, że im dłuższy stok (działka) tym przyrost długości słabiej wpływa na straty glebowe, natomiast im większe nachylenie tym jego przyrost mocniej wpływa na erozję. Nasilenie erozji jest wynikiem oddziaływania kompleksu czynników z sobą różnorako powiązanych, których wyjaśnienie wymaga podejścia systemowego. ...
