W pracy przedstawiono pomiary natężenia spływu powierzchniowego z czterech odcinków leśnych dróg stokowych. Jeden z odcinków pomiarowych ulokowany był w miejscu, w którym wykop drogi przeciął kanał spływu wewnątrzgruntowego. Porównywane są natężenia jednostkowe z okresów o nie-wielkich i dużych opadach, oraz z okresu tajania śniegu. Przedstawione pomiary pokazują bardzo wyraźną przewagę intensywności spływu powierzchniowego z odcinka, gdzie nastąpiło przecięcie kanału spływu wewnątrzgruntowego, w sto-sunku do pozostałych odcinków pomiarowych. Dysproporcja ta uwydatnia się przy małych opadach oraz w okresie tajania śniegu - przewaga około 30-krotna. Po-równując intensywność spływów z okresu tajania śniegu i małych opadów przewa-ga ta osiąga wartości nawet ponad 400-krotne. Cechy różnicujące odcinki pomia-rowe bez wysięku wody ze skarpy wykopu nie pozwalają (na podstawie tych badań) na stwierdzenie mocnego powiązania którejś z nich z intensywnością spływu wody z ich nawierzchni.
...
